Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвдеёжзілмноруыэюя-
абвгджзклмнпрстфхцчшя-

Гурбаны́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Гурбаны́
Р. Гурбано́ў
Д. Гурбана́м
В. Гурбаны́
Т. Гурбана́мі
М. Гурбана́х

гу́рбачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гу́рбачка гу́рбачкі
Р. гу́рбачкі гу́рбачак
Д. гу́рбачцы гу́рбачкам
В. гу́рбачку гу́рбачкі
Т. гу́рбачкай
гу́рбачкаю		 гу́рбачкамі
М. гу́рбачцы гу́рбачках

Крыніцы: piskunou2012.

гу́рбаю

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
гу́рбаю - -

Крыніцы: piskunou2012.

гу́рбіна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гу́рбіна гу́рбіны
Р. гу́рбіны гу́рбін
Д. гу́рбіне гу́рбінам
В. гу́рбіну гу́рбіны
Т. гу́рбінай
гу́рбінаю		 гу́рбінамі
М. гу́рбіне гу́рбінах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

гу́рбісты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гу́рбісты гу́рбістая гу́рбістае гу́рбістыя
Р. гу́рбістага гу́рбістай
гу́рбістае		 гу́рбістага гу́рбістых
Д. гу́рбістаму гу́рбістай гу́рбістаму гу́рбістым
В. гу́рбісты (неадуш.)
гу́рбістага (адуш.)		 гу́рбістую гу́рбістае гу́рбістыя (неадуш.)
гу́рбістых (адуш.)
Т. гу́рбістым гу́рбістай
гу́рбістаю		 гу́рбістым гу́рбістымі
М. гу́рбістым гу́рбістай гу́рбістым гу́рбістых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

гу́рбіцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - гу́рбімся
2-я ас. - гу́рбіцеся
3-я ас. гу́рбіцца гу́рбяцца
Прошлы час
м. гу́рбіўся гу́рбіліся
ж. гу́рбілася
н. гу́рбілася
Загадны лад
2-я ас. - гу́рбіцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час гу́рбячыся

Крыніцы: piskunou2012.

гурбо́й

прыслоўе, утворана ад назоўніка

станоўч. выш. найвыш.
гурбо́й - -

Крыніцы: tsbm1984.

Гу́рбы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Гу́рбы
Р. Гу́рбаў
Д. Гу́рбам
В. Гу́рбы
Т. Гу́рбамі
М. Гу́рбах

гурбячо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гурбячо́к гурбячкі
Р. гурбячка гурбячкоў
Д. гурбячку гурбячкам
В. гурбячо́к гурбячкі
Т. гурбячком гурбячкамі
М. гурбячку гурбячках

Крыніцы: piskunou2012.

гургунава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гургунава́ты гургунава́тая гургунава́тае гургунава́тыя
Р. гургунава́тага гургунава́тай
гургунава́тае		 гургунава́тага гургунава́тых
Д. гургунава́таму гургунава́тай гургунава́таму гургунава́тым
В. гургунава́ты (неадуш.)
гургунава́тага (адуш.)		 гургунава́тую гургунава́тае гургунава́тыя (неадуш.)
гургунава́тых (адуш.)
Т. гургунава́тым гургунава́тай
гургунава́таю		 гургунава́тым гургунава́тымі
М. гургунава́тым гургунава́тай гургунава́тым гургунава́тых

Крыніцы: piskunou2012.