гузаро́бка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гузаро́бка |
гузаро́бкі |
Р. |
гузаро́бкі |
гузаро́бак |
Д. |
гузаро́бцы |
гузаро́бкам |
В. |
гузаро́бку |
гузаро́бкі |
Т. |
гузаро́бкай гузаро́бкаю |
гузаро́бкамі |
М. |
гузаро́бцы |
гузаро́бках |
Крыніцы:
piskunou2012.
гуза́стасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гуза́стасць |
гуза́стасці |
Р. |
гуза́стасці |
гуза́стасцей гуза́стасцяў |
Д. |
гуза́стасці |
гуза́стасцям |
В. |
гуза́стасць |
гуза́стасці |
Т. |
гуза́стасцю |
гуза́стасцямі |
М. |
гуза́стасці |
гуза́стасцях |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
гуза́сты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гуза́сты |
гуза́стая |
гуза́стае |
гуза́стыя |
Р. |
гуза́стага |
гуза́стай гуза́стае |
гуза́стага |
гуза́стых |
Д. |
гуза́стаму |
гуза́стай |
гуза́стаму |
гуза́стым |
В. |
гуза́сты (неадуш.) гуза́стага (адуш.) |
гуза́стую |
гуза́стае |
гуза́стыя (неадуш.) гуза́стых (адуш.) |
Т. |
гуза́стым |
гуза́стай гуза́стаю |
гуза́стым |
гуза́стымі |
М. |
гуза́стым |
гуза́стай |
гуза́стым |
гуза́стых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гуза́ць
‘біць вяроўкай каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
гуза́ю |
гуза́ем |
2-я ас. |
гуза́еш |
гуза́еце |
3-я ас. |
гуза́е |
гуза́юць |
Прошлы час |
м. |
гуза́ў |
гуза́лі |
ж. |
гуза́ла |
н. |
гуза́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
гуза́й |
гуза́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
гуза́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Гу́згалаўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Гу́згалаўка |
Р. |
Гу́згалаўкі |
Д. |
Гу́згалаўцы |
В. |
Гу́згалаўку |
Т. |
Гу́згалаўкай Гу́згалаўкаю |
М. |
Гу́згалаўцы |
гузе́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
гузе́нне |
Р. |
гузе́ння |
Д. |
гузе́нню |
В. |
гузе́нне |
Т. |
гузе́ннем |
М. |
гузе́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
гузе́чніца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гузе́чніца |
гузе́чніцы |
Р. |
гузе́чніцы |
гузе́чніц |
Д. |
гузе́чніцы |
гузе́чніцам |
В. |
гузе́чніцу |
гузе́чніцы |
Т. |
гузе́чніцай гузе́чніцаю |
гузе́чніцамі |
М. |
гузе́чніцы |
гузе́чніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
гузё́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
гузё́нка |
Р. |
гузё́нкі |
Д. |
гузё́нцы |
В. |
гузё́нку |
Т. |
гузё́нкай гузё́нкаю |
М. |
гузё́нцы |
Крыніцы:
piskunou2012.
гу́зік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гу́зік |
гу́зікі |
Р. |
гу́зіка |
гу́зікаў |
Д. |
гу́зіку |
гу́зікам |
В. |
гу́зік |
гу́зікі |
Т. |
гу́зікам |
гу́зікамі |
М. |
гу́зіку |
гу́зіках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.