губападо́бны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
губападо́бны |
губападо́бная |
губападо́бнае |
губападо́бныя |
Р. |
губападо́бнага |
губападо́бнай губападо́бнае |
губападо́бнага |
губападо́бных |
Д. |
губападо́бнаму |
губападо́бнай |
губападо́бнаму |
губападо́бным |
В. |
губападо́бны (неадуш.) губападо́бнага (адуш.) |
губападо́бную |
губападо́бнае |
губападо́бныя (неадуш.) губападо́бных (адуш.) |
Т. |
губападо́бным |
губападо́бнай губападо́бнаю |
губападо́бным |
губападо́бнымі |
М. |
губападо́бным |
губападо́бнай |
губападо́бным |
губападо́бных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Губарэ́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Губарэ́ва |
Р. |
Губарэ́ва |
Д. |
Губарэ́ву |
В. |
Губарэ́ва |
Т. |
Губарэ́вам |
М. |
Губарэ́ве |
Губарэ́вічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Губарэ́вічы |
Р. |
Губарэ́віч Губарэ́вічаў |
Д. |
Губарэ́вічам |
В. |
Губарэ́вічы |
Т. |
Губарэ́вічамі |
М. |
Губарэ́вічах |
губа́сты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
губа́сты |
губа́стая |
губа́стае |
губа́стыя |
Р. |
губа́стага |
губа́стай губа́стае |
губа́стага |
губа́стых |
Д. |
губа́стаму |
губа́стай |
губа́стаму |
губа́стым |
В. |
губа́сты (неадуш.) губа́стага (адуш.) |
губа́стую |
губа́стае |
губа́стыя (неадуш.) губа́стых (адуш.) |
Т. |
губа́стым |
губа́стай губа́стаю |
губа́стым |
губа́стымі |
М. |
губа́стым |
губа́стай |
губа́стым |
губа́стых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
губа́сцік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
губа́сцік |
Р. |
губа́сціку |
Д. |
губа́сціку |
В. |
губа́сцік |
Т. |
губа́сцікам |
М. |
губа́сціку |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
губа́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
губа́ты |
губа́тая |
губа́тае |
губа́тыя |
Р. |
губа́тага |
губа́тай губа́тае |
губа́тага |
губа́тых |
Д. |
губа́таму |
губа́тай |
губа́таму |
губа́тым |
В. |
губа́ты (неадуш.) губа́тага (адуш.) |
губа́тую |
губа́тае |
губа́тыя (неадуш.) губа́тых (адуш.) |
Т. |
губа́тым |
губа́тай губа́таю |
губа́тым |
губа́тымі |
М. |
губа́тым |
губа́тай |
губа́тым |
губа́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
губа́ч
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
губа́ч |
губачы́ |
Р. |
губача́ |
губачо́ў |
Д. |
губачу́ |
губача́м |
В. |
губача́ |
губачо́ў |
Т. |
губачо́м |
губача́мі |
М. |
губачу́ |
губача́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
гу́бачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гу́бачка |
гу́бачкі |
Р. |
гу́бачкі |
гу́бачак |
Д. |
гу́бачцы |
гу́бачкам |
В. |
гу́бачку |
гу́бачкі |
Т. |
гу́бачкай гу́бачкаю |
гу́бачкамі |
М. |
гу́бачцы |
гу́бачках |
Крыніцы:
piskunou2012.
гу́бачніца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гу́бачніца |
гу́бачніцы |
Р. |
гу́бачніцы |
гу́бачніц |
Д. |
гу́бачніцы |
гу́бачніцам |
В. |
гу́бачніцу |
гу́бачніцы |
Т. |
гу́бачніцай гу́бачніцаю |
гу́бачніцамі |
М. |
гу́бачніцы |
гу́бачніцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
губашлё́п
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
губашлё́п |
губашлё́пы |
Р. |
губашлё́па |
губашлё́паў |
Д. |
губашлё́пу |
губашлё́пам |
В. |
губашлё́па |
губашлё́паў |
Т. |
губашлё́пам |
губашлё́памі |
М. |
губашлё́пе |
губашлё́пах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.