губа́ч
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| губа́ч | губачы́ | |
| губача́ | губачо́ў | |
| губачу́ | губача́м | |
| губача́ | губачо́ў | |
| губачо́м | губача́мі | |
| губачу́ | губача́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)