ахлу́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ахлу́шаны |
ахлу́шаная |
ахлу́шанае |
ахлу́шаныя |
Р. |
ахлу́шанага |
ахлу́шанай ахлу́шанае |
ахлу́шанага |
ахлу́шаных |
Д. |
ахлу́шанаму |
ахлу́шанай |
ахлу́шанаму |
ахлу́шаным |
В. |
ахлу́шаны (неадуш.) ахлу́шанага (адуш.) |
ахлу́шаную |
ахлу́шанае |
ахлу́шаныя (неадуш.) ахлу́шаных (адуш.) |
Т. |
ахлу́шаным |
ахлу́шанай ахлу́шанаю |
ахлу́шаным |
ахлу́шанымі |
М. |
ахлу́шаным |
ахлу́шанай |
ахлу́шаным |
ахлу́шаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
ахлына́ць
‘абліваць, ахопліваць чым-небудзь каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ахлына́ю |
ахлына́ем |
2-я ас. |
ахлына́еш |
ахлына́еце |
3-я ас. |
ахлына́е |
ахлына́юць |
Прошлы час |
м. |
ахлына́ў |
ахлына́лі |
ж. |
ахлына́ла |
н. |
ахлына́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
ахлына́й |
ахлына́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ахлына́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ахлы́нуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ахлы́ну |
ахлы́нем |
2-я ас. |
ахлы́неш |
ахлы́неце |
3-я ас. |
ахлы́не |
ахлы́нуць |
Прошлы час |
м. |
ахлы́нуў |
ахлы́нулі |
ж. |
ахлы́нула |
н. |
ахлы́нула |
Загадны лад |
2-я ас. |
ахлы́нь |
ахлы́ньце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ахлы́нуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ахля́снуць
‘ударыць, збіць каго-небудзь (ахляснуць каго-небудзь і па чым-небудзь, напр., па шчацэ)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ахля́сну |
ахля́снем |
2-я ас. |
ахля́снеш |
ахля́снеце |
3-я ас. |
ахля́сне |
ахля́снуць |
Прошлы час |
м. |
ахля́снуў |
ахля́снулі |
ж. |
ахля́снула |
н. |
ахля́снула |
Загадны лад |
2-я ас. |
ахля́сні |
ахля́сніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ахля́снуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.