Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

ахлу́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ахлу́шаны ахлу́шаная ахлу́шанае ахлу́шаныя
Р. ахлу́шанага ахлу́шанай
ахлу́шанае
ахлу́шанага ахлу́шаных
Д. ахлу́шанаму ахлу́шанай ахлу́шанаму ахлу́шаным
В. ахлу́шаны (неадуш.)
ахлу́шанага (адуш.)
ахлу́шаную ахлу́шанае ахлу́шаныя (неадуш.)
ахлу́шаных (адуш.)
Т. ахлу́шаным ахлу́шанай
ахлу́шанаю
ахлу́шаным ахлу́шанымі
М. ахлу́шаным ахлу́шанай ахлу́шаным ахлу́шаных

Крыніцы: piskunou2012.

ахлына́ць

‘абліваць, ахопліваць чым-небудзь каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ахлына́ю ахлына́ем
2-я ас. ахлына́еш ахлына́еце
3-я ас. ахлына́е ахлына́юць
Прошлы час
м. ахлына́ў ахлына́лі
ж. ахлына́ла
н. ахлына́ла
Загадны лад
2-я ас. ахлына́й ахлына́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ахлына́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

ахлы́нуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ахлы́ну ахлы́нем
2-я ас. ахлы́неш ахлы́неце
3-я ас. ахлы́не ахлы́нуць
Прошлы час
м. ахлы́нуў ахлы́нулі
ж. ахлы́нула
н. ахлы́нула
Загадны лад
2-я ас. ахлы́нь ахлы́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час ахлы́нуўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ахля́клы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ахля́клы ахля́клая ахля́клае ахля́клыя
Р. ахля́клага ахля́клай
ахля́клае
ахля́клага ахля́клых
Д. ахля́кламу ахля́клай ахля́кламу ахля́клым
В. ахля́клы (неадуш.)
ахля́клага (адуш.)
ахля́клую ахля́клае ахля́клыя (неадуш.)
ахля́клых (адуш.)
Т. ахля́клым ахля́клай
ахля́клаю
ахля́клым ахля́клымі
М. ахля́клым ахля́клай ахля́клым ахля́клых

Крыніцы: piskunou2012.

ахля́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ахля́лы ахля́лая ахля́лае ахля́лыя
Р. ахля́лага ахля́лай
ахля́лае
ахля́лага ахля́лых
Д. ахля́ламу ахля́лай ахля́ламу ахля́лым
В. ахля́лы (неадуш.)
ахля́лага (адуш.)
ахля́лую ахля́лае ахля́лыя (неадуш.)
ахля́лых (адуш.)
Т. ахля́лым ахля́лай
ахля́лаю
ахля́лым ахля́лымі
М. ахля́лым ахля́лай ахля́лым ахля́лых

Крыніцы: piskunou2012.

ахля́снуць

‘ударыць, збіць каго-небудзь (ахляснуць каго-небудзь і па чым-небудзь, напр., па шчацэ)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ахля́сну ахля́снем
2-я ас. ахля́снеш ахля́снеце
3-я ас. ахля́сне ахля́снуць
Прошлы час
м. ахля́снуў ахля́снулі
ж. ахля́снула
н. ахля́снула
Загадны лад
2-я ас. ахля́сні ахля́сніце
Дзеепрыслоўе
прош. час ахля́снуўшы

Крыніцы: piskunou2012.