ахля́снуць

‘ударыць, збіць каго-небудзь (ахляснуць каго-небудзь і па чым-небудзь, напр., па шчацэ)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ахля́сну ахля́снем
2-я ас. ахля́снеш ахля́снеце
3-я ас. ахля́сне ахля́снуць
Прошлы час
м. ахля́снуў ахля́снулі
ж. ахля́снула
н. ахля́снула
Загадны лад
2-я ас. ахля́сні ахля́сніце
Дзеепрыслоўе
прош. час ахля́снуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)