асу́джаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
асу́джаны |
асу́джаная |
асу́джанае |
асу́джаныя |
Р. |
асу́джанага |
асу́джанай асу́джанае |
асу́джанага |
асу́джаных |
Д. |
асу́джанаму |
асу́джанай |
асу́джанаму |
асу́джаным |
В. |
асу́джаны (неадуш.) асу́джанага (адуш.) |
асу́джаную |
асу́джанае |
асу́джаныя (неадуш.) асу́джаных (адуш.) |
Т. |
асу́джаным |
асу́джанай асу́джанаю |
асу́джаным |
асу́джанымі |
М. |
асу́джаным |
асу́джанай |
асу́джаным |
асу́джаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
асу́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
асу́джаны |
асу́джаная |
асу́джанае |
асу́джаныя |
Р. |
асу́джанага |
асу́джанай асу́джанае |
асу́джанага |
асу́джаных |
Д. |
асу́джанаму |
асу́джанай |
асу́джанаму |
асу́джаным |
В. |
асу́джаны (неадуш.) асу́джанага (адуш.) |
асу́джаную |
асу́джанае |
асу́джаныя (неадуш.) асу́джаных (адуш.) |
Т. |
асу́джаным |
асу́джанай асу́джанаю |
асу́джаным |
асу́джанымі |
М. |
асу́джаным |
асу́джанай |
асу́джаным |
асу́джаных |
Кароткая форма: асу́джана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
асуджа́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
асуджа́юся |
асуджа́емся |
2-я ас. |
асуджа́ешся |
асуджа́ецеся |
3-я ас. |
асуджа́ецца |
асуджа́юцца |
Прошлы час |
м. |
асуджа́ўся |
асуджа́ліся |
ж. |
асуджа́лася |
н. |
асуджа́лася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
асуджа́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
асуджа́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
асуджа́ю |
асуджа́ем |
2-я ас. |
асуджа́еш |
асуджа́еце |
3-я ас. |
асуджа́е |
асуджа́юць |
Прошлы час |
м. |
асуджа́ў |
асуджа́лі |
ж. |
асуджа́ла |
н. |
асуджа́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
асуджа́й |
асуджа́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
асуджа́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асу́джвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
асу́джваюся |
асу́джваемся |
2-я ас. |
асу́джваешся |
асу́джваецеся |
3-я ас. |
асу́джваецца |
асу́джваюцца |
Прошлы час |
м. |
асу́джваўся |
асу́джваліся |
ж. |
асу́джвалася |
н. |
асу́джвалася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
асу́джваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
асу́джваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
асу́джваю |
асу́джваем |
2-я ас. |
асу́джваеш |
асу́джваеце |
3-я ас. |
асу́джвае |
асу́джваюць |
Прошлы час |
м. |
асу́джваў |
асу́джвалі |
ж. |
асу́джвала |
н. |
асу́джвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
асу́джвай |
асу́джвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
асу́джваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асуджэ́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
асуджэ́нка |
асуджэ́нкі |
Р. |
асуджэ́нкі |
асуджэ́нак |
Д. |
асуджэ́нцы |
асуджэ́нкам |
В. |
асуджэ́нку |
асуджэ́нак |
Т. |
асуджэ́нкай асуджэ́нкаю |
асуджэ́нкамі |
М. |
асуджэ́нцы |
асуджэ́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
асуджэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
асуджэ́нне |
Р. |
асуджэ́ння |
Д. |
асуджэ́нню |
В. |
асуджэ́нне |
Т. |
асуджэ́ннем |
М. |
асуджэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асуджэ́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
асуджэ́ннік |
асуджэ́ннікі |
Р. |
асуджэ́нніка |
асуджэ́ннікаў |
Д. |
асуджэ́нніку |
асуджэ́ннікам |
В. |
асуджэ́нніка |
асуджэ́ннікаў |
Т. |
асуджэ́ннікам |
асуджэ́ннікамі |
М. |
асуджэ́нніку |
асуджэ́нніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
асудзі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
асуджу́ |
асу́дзім |
2-я ас. |
асу́дзіш |
асу́дзіце |
3-я ас. |
асу́дзіць |
асу́дзяць |
Прошлы час |
м. |
асудзі́ў |
асудзі́лі |
ж. |
асудзі́ла |
н. |
асудзі́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
асудзі́ |
асудзі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
асудзі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.