асу́джаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асу́джаны |
асу́джаная |
асу́джанае |
асу́джаныя |
| Р. |
асу́джанага |
асу́джанай асу́джанае |
асу́джанага |
асу́джаных |
| Д. |
асу́джанаму |
асу́джанай |
асу́джанаму |
асу́джаным |
| В. |
асу́джаны (неадуш.) асу́джанага (адуш.) |
асу́джаную |
асу́джанае |
асу́джаныя (неадуш.) асу́джаных (адуш.) |
| Т. |
асу́джаным |
асу́джанай асу́джанаю |
асу́джаным |
асу́джанымі |
| М. |
асу́джаным |
асу́джанай |
асу́джаным |
асу́джаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
асу́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
асу́джаны |
асу́джаная |
асу́джанае |
асу́джаныя |
| Р. |
асу́джанага |
асу́джанай асу́джанае |
асу́джанага |
асу́джаных |
| Д. |
асу́джанаму |
асу́джанай |
асу́джанаму |
асу́джаным |
| В. |
асу́джаны (неадуш.) асу́джанага (адуш.) |
асу́джаную |
асу́джанае |
асу́джаныя (неадуш.) асу́джаных (адуш.) |
| Т. |
асу́джаным |
асу́джанай асу́джанаю |
асу́джаным |
асу́джанымі |
| М. |
асу́джаным |
асу́джанай |
асу́джаным |
асу́джаных |
Кароткая форма: асу́джана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
асуджа́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
асуджа́юся |
асуджа́емся |
| 2-я ас. |
асуджа́ешся |
асуджа́ецеся |
| 3-я ас. |
асуджа́ецца |
асуджа́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
асуджа́ўся |
асуджа́ліся |
| ж. |
асуджа́лася |
| н. |
асуджа́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
асуджа́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
асуджа́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
асуджа́ю |
асуджа́ем |
| 2-я ас. |
асуджа́еш |
асуджа́еце |
| 3-я ас. |
асуджа́е |
асуджа́юць |
| Прошлы час |
| м. |
асуджа́ў |
асуджа́лі |
| ж. |
асуджа́ла |
| н. |
асуджа́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
асуджа́й |
асуджа́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
асуджа́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асу́джвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
асу́джваюся |
асу́джваемся |
| 2-я ас. |
асу́джваешся |
асу́джваецеся |
| 3-я ас. |
асу́джваецца |
асу́джваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
асу́джваўся |
асу́джваліся |
| ж. |
асу́джвалася |
| н. |
асу́джвалася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
асу́джваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
асу́джваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
асу́джваю |
асу́джваем |
| 2-я ас. |
асу́джваеш |
асу́джваеце |
| 3-я ас. |
асу́джвае |
асу́джваюць |
| Прошлы час |
| м. |
асу́джваў |
асу́джвалі |
| ж. |
асу́джвала |
| н. |
асу́джвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
асу́джвай |
асу́джвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
асу́джваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асуджэ́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
асуджэ́нка |
асуджэ́нкі |
| Р. |
асуджэ́нкі |
асуджэ́нак |
| Д. |
асуджэ́нцы |
асуджэ́нкам |
| В. |
асуджэ́нку |
асуджэ́нак |
| Т. |
асуджэ́нкай асуджэ́нкаю |
асуджэ́нкамі |
| М. |
асуджэ́нцы |
асуджэ́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
асуджэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
асуджэ́нне |
| Р. |
асуджэ́ння |
| Д. |
асуджэ́нню |
| В. |
асуджэ́нне |
| Т. |
асуджэ́ннем |
| М. |
асуджэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асуджэ́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
асуджэ́ннік |
асуджэ́ннікі |
| Р. |
асуджэ́нніка |
асуджэ́ннікаў |
| Д. |
асуджэ́нніку |
асуджэ́ннікам |
| В. |
асуджэ́нніка |
асуджэ́ннікаў |
| Т. |
асуджэ́ннікам |
асуджэ́ннікамі |
| М. |
асуджэ́нніку |
асуджэ́нніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
асудзі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
асуджу́ |
асу́дзім |
| 2-я ас. |
асу́дзіш |
асу́дзіце |
| 3-я ас. |
асу́дзіць |
асу́дзяць |
| Прошлы час |
| м. |
асудзі́ў |
асудзі́лі |
| ж. |
асудзі́ла |
| н. |
асудзі́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
асудзі́ |
асудзі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
асудзі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.