асуджэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
асуджэ́нне | |
асуджэ́ння | |
асуджэ́нню | |
асуджэ́нне | |
асуджэ́ннем | |
асуджэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
асуджэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
асуджэ́нне | |
асуджэ́ння | |
асуджэ́нню | |
асуджэ́нне | |
асуджэ́ннем | |
асуджэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)