асудзі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. асуджу́ асу́дзім
2-я ас. асу́дзіш асу́дзіце
3-я ас. асу́дзіць асу́дзяць
Прошлы час
м. асудзі́ў асудзі́лі
ж. асудзі́ла
н. асудзі́ла
Загадны лад
2-я ас. асудзі́ асудзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час асудзі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)