асуджэ́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| асуджэ́ннік | асуджэ́ннікі | |
| асуджэ́нніка | асуджэ́ннікаў | |
| асуджэ́нніку | асуджэ́ннікам | |
| асуджэ́нніка | асуджэ́ннікаў | |
| асуджэ́ннікам | асуджэ́ннікамі | |
| асуджэ́нніку | асуджэ́нніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)