асуджэ́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. асуджэ́ннік асуджэ́ннікі
Р. асуджэ́нніка асуджэ́ннікаў
Д. асуджэ́нніку асуджэ́ннікам
В. асуджэ́нніка асуджэ́ннікаў
Т. асуджэ́ннікам асуджэ́ннікамі
М. асуджэ́нніку асуджэ́нніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)