Verbum

анлайнавы слоўнік

арэга́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

Крыніцы: sbm2012.

Арэго́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

арэ́лі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

арэ́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	арэ́льны	арэ́льная	арэ́льнае	арэ́льныя
Р.	арэ́льнага	арэ́льнай арэ́льнае	арэ́льнага	арэ́льных
Д.	арэ́льнаму	арэ́льнай	арэ́льнаму	арэ́льным
В.	арэ́льны (неадуш.) арэ́льнага (адуш.)	арэ́льную	арэ́льнае	арэ́льныя (неадуш.) арэ́льных (адуш.)
Т.	арэ́льным	арэ́льнай арэ́льнаю	арэ́льным	арэ́льнымі
М.	арэ́льным	арэ́льнай	арэ́льным	арэ́льных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

арэ́ля

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

арэ́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

арэнатакі́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Арэнбу́рг

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

арэнбу́ргскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	арэнбу́ргскі	арэнбу́ргская	арэнбу́ргскае	арэнбу́ргскія
Р.	арэнбу́ргскага	арэнбу́ргскай арэнбу́ргскае	арэнбу́ргскага	арэнбу́ргскіх
Д.	арэнбу́ргскаму	арэнбу́ргскай	арэнбу́ргскаму	арэнбу́ргскім
В.	арэнбу́ргскі (неадуш.) арэнбу́ргскага (адуш.)	арэнбу́ргскую	арэнбу́ргскае	арэнбу́ргскія (неадуш.) арэнбу́ргскіх (адуш.)
Т.	арэнбу́ргскім	арэнбу́ргскай арэнбу́ргскаю	арэнбу́ргскім	арэнбу́ргскімі
М.	арэнбу́ргскім	арэнбу́ргскай	арэнбу́ргскім	арэнбу́ргскіх

Крыніцы: piskunou2012.

арэ́нда

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.