аму́льваць
‘прычыняць боль, націраць, ціснуць, непакоіць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
аму́льваю |
аму́льваем |
2-я ас. |
аму́льваеш |
аму́льваеце |
3-я ас. |
аму́львае |
аму́льваюць |
Прошлы час |
м. |
аму́льваў |
аму́львалі |
ж. |
аму́львала |
н. |
аму́львала |
Загадны лад |
2-я ас. |
аму́львай |
аму́львайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
аму́льваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
аму́ляны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аму́ляны |
аму́ляная |
аму́лянае |
аму́ляныя |
Р. |
аму́лянага |
аму́лянай аму́лянае |
аму́лянага |
аму́ляных |
Д. |
аму́лянаму |
аму́лянай |
аму́лянаму |
аму́ляным |
В. |
аму́ляны (неадуш.) аму́лянага (адуш.) |
аму́ляную |
аму́лянае |
аму́ляныя (неадуш.) аму́ляных (адуш.) |
Т. |
аму́ляным |
аму́лянай аму́лянаю |
аму́ляным |
аму́лянымі |
М. |
аму́ляным |
аму́лянай |
аму́ляным |
аму́ляных |
Крыніцы:
piskunou2012.
аму́ляць
‘прычыніць боль, нацерці, націснуць, патрывожыць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
аму́ляю |
аму́ляем |
2-я ас. |
аму́ляеш |
аму́ляеце |
3-я ас. |
аму́ляе |
аму́ляюць |
Прошлы час |
м. |
аму́ляў |
аму́лялі |
ж. |
аму́ляла |
н. |
аму́ляла |
Загадны лад |
2-я ас. |
аму́ляй |
аму́ляйце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
аму́ляўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
амуніцы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
амуніцы́йны |
амуніцы́йная |
амуніцы́йнае |
амуніцы́йныя |
Р. |
амуніцы́йнага |
амуніцы́йнай амуніцы́йнае |
амуніцы́йнага |
амуніцы́йных |
Д. |
амуніцы́йнаму |
амуніцы́йнай |
амуніцы́йнаму |
амуніцы́йным |
В. |
амуніцы́йны (неадуш.) амуніцы́йнага (адуш.) |
амуніцы́йную |
амуніцы́йнае |
амуніцы́йныя (неадуш.) амуніцы́йных (адуш.) |
Т. |
амуніцы́йным |
амуніцы́йнай амуніцы́йнаю |
амуніцы́йным |
амуніцы́йнымі |
М. |
амуніцы́йным |
амуніцы́йнай |
амуніцы́йным |
амуніцы́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
амуні́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
амуні́цыя |
Р. |
амуні́цыі |
Д. |
амуні́цыі |
В. |
амуні́цыю |
Т. |
амуні́цыяй амуні́цыяю |
М. |
амуні́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
амуні́чнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
амуні́чнік |
амуні́чнікі |
Р. |
амуні́чніка |
амуні́чнікаў |
Д. |
амуні́чніку |
амуні́чнікам |
В. |
амуні́чнік |
амуні́чнікі |
Т. |
амуні́чнікам |
амуні́чнікамі |
М. |
амуні́чніку |
амуні́чніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
амуні́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
амуні́чны |
амуні́чная |
амуні́чнае |
амуні́чныя |
Р. |
амуні́чнага |
амуні́чнай амуні́чнае |
амуні́чнага |
амуні́чных |
Д. |
амуні́чнаму |
амуні́чнай |
амуні́чнаму |
амуні́чным |
В. |
амуні́чны (неадуш.) амуні́чнага (адуш.) |
амуні́чную |
амуні́чнае |
амуні́чныя (неадуш.) амуні́чных (адуш.) |
Т. |
амуні́чным |
амуні́чнай амуні́чнаю |
амуні́чным |
амуні́чнымі |
М. |
амуні́чным |
амуні́чнай |
амуні́чным |
амуні́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996.
аму́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аму́р |
аму́ры |
Р. |
аму́ра |
аму́раў |
Д. |
аму́ру |
аму́рам |
В. |
аму́ра |
аму́раў |
Т. |
аму́рам |
аму́рамі |
М. |
аму́ры |
аму́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Аму́р
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Аму́р |
Р. |
Аму́ра |
Д. |
Аму́ру |
В. |
Аму́ра |
Т. |
Аму́рам |
М. |
Аму́ру |