Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

амо́рфнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

	адз.
Н.	амо́рфнасць
Р.	амо́рфнасці
Д.	амо́рфнасці
В.	амо́рфнасць
Т.	амо́рфнасцю
М.	амо́рфнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

амо́рфна-крышталі́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	амо́рфна-крышталі́чны	амо́рфна-крышталі́чная	амо́рфна-крышталі́чнае	амо́рфна-крышталі́чныя
Р.	амо́рфна-крышталі́чнага	амо́рфна-крышталі́чнай амо́рфна-крышталі́чнае	амо́рфна-крышталі́чнага	амо́рфна-крышталі́чных
Д.	амо́рфна-крышталі́чнаму	амо́рфна-крышталі́чнай	амо́рфна-крышталі́чнаму	амо́рфна-крышталі́чным
В.	амо́рфна-крышталі́чны (неадуш.) амо́рфна-крышталі́чнага (адуш.)	амо́рфна-крышталі́чную	амо́рфна-крышталі́чнае	амо́рфна-крышталі́чныя (неадуш.) амо́рфна-крышталі́чных (адуш.)
Т.	амо́рфна-крышталі́чным	амо́рфна-крышталі́чнай амо́рфна-крышталі́чнаю	амо́рфна-крышталі́чным	амо́рфна-крышталі́чнымі
М.	амо́рфна-крышталі́чным	амо́рфна-крышталі́чнай	амо́рфна-крышталі́чным	амо́рфна-крышталі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

амо́рфна-сінтэты́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	амо́рфна-сінтэты́чны	амо́рфна-сінтэты́чная	амо́рфна-сінтэты́чнае	амо́рфна-сінтэты́чныя
Р.	амо́рфна-сінтэты́чнага	амо́рфна-сінтэты́чнай амо́рфна-сінтэты́чнае	амо́рфна-сінтэты́чнага	амо́рфна-сінтэты́чных
Д.	амо́рфна-сінтэты́чнаму	амо́рфна-сінтэты́чнай	амо́рфна-сінтэты́чнаму	амо́рфна-сінтэты́чным
В.	амо́рфна-сінтэты́чны (неадуш.) амо́рфна-сінтэты́чнага (адуш.)	амо́рфна-сінтэты́чную	амо́рфна-сінтэты́чнае	амо́рфна-сінтэты́чныя (неадуш.) амо́рфна-сінтэты́чных (адуш.)
Т.	амо́рфна-сінтэты́чным	амо́рфна-сінтэты́чнай амо́рфна-сінтэты́чнаю	амо́рфна-сінтэты́чным	амо́рфна-сінтэты́чнымі
М.	амо́рфна-сінтэты́чным	амо́рфна-сінтэты́чнай	амо́рфна-сінтэты́чным	амо́рфна-сінтэты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

амо́рфны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	амо́рфны	амо́рфная	амо́рфнае	амо́рфныя
Р.	амо́рфнага	амо́рфнай амо́рфнае	амо́рфнага	амо́рфных
Д.	амо́рфнаму	амо́рфнай	амо́рфнаму	амо́рфным
В.	амо́рфны (неадуш.) амо́рфнага (адуш.)	амо́рфную	амо́рфнае	амо́рфныя (неадуш.) амо́рфных (адуш.)
Т.	амо́рфным	амо́рфнай амо́рфнаю	амо́рфным	амо́рфнымі
М.	амо́рфным	амо́рфнай	амо́рфным	амо́рфных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

амо́рфны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	амо́рфны	амо́рфная	амо́рфнае	амо́рфныя
Р.	амо́рфнага	амо́рфнай амо́рфнае	амо́рфнага	амо́рфных
Д.	амо́рфнаму	амо́рфнай	амо́рфнаму	амо́рфным
В.	амо́рфны (неадуш.) амо́рфнага (адуш.)	амо́рфную	амо́рфнае	амо́рфныя (неадуш.) амо́рфных (адуш.)
Т.	амо́рфным	амо́рфнай амо́рфнаю	амо́рфным	амо́рфнымі
М.	амо́рфным	амо́рфнай	амо́рфным	амо́рфных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Амо́сенкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	Амо́сенкі
Р.	Амо́сенак Амо́сенкаў
Д.	Амо́сенкам
В.	Амо́сенкі
Т.	Амо́сенкамі
М.	Амо́сенках

амо́ўлены

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	амо́ўлены	амо́ўленая	амо́ўленае	амо́ўленыя
Р.	амо́ўленага	амо́ўленай амо́ўленае	амо́ўленага	амо́ўленых
Д.	амо́ўленаму	амо́ўленай	амо́ўленаму	амо́ўленым
В.	амо́ўлены (неадуш.) амо́ўленага (адуш.)	амо́ўленую	амо́ўленае	амо́ўленыя (неадуш.) амо́ўленых (адуш.)
Т.	амо́ўленым	амо́ўленай амо́ўленаю	амо́ўленым	амо́ўленымі
М.	амо́ўленым	амо́ўленай	амо́ўленым	амо́ўленых

Крыніцы: piskunou2012.

амо́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	амо́ўлены	амо́ўленая	амо́ўленае	амо́ўленыя
Р.	амо́ўленага	амо́ўленай амо́ўленае	амо́ўленага	амо́ўленых
Д.	амо́ўленаму	амо́ўленай	амо́ўленаму	амо́ўленым
В.	амо́ўлены (неадуш.) амо́ўленага (адуш.)	амо́ўленую	амо́ўленае	амо́ўленыя (неадуш.) амо́ўленых (адуш.)
Т.	амо́ўленым	амо́ўленай амо́ўленаю	амо́ўленым	амо́ўленымі
М.	амо́ўленым	амо́ўленай	амо́ўленым	амо́ўленых

Крыніцы: piskunou2012.

амо́ўчаны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	амо́ўчаны	амо́ўчаная	амо́ўчанае	амо́ўчаныя
Р.	амо́ўчанага	амо́ўчанай амо́ўчанае	амо́ўчанага	амо́ўчаных
Д.	амо́ўчанаму	амо́ўчанай	амо́ўчанаму	амо́ўчаным
В.	амо́ўчаны (неадуш.) амо́ўчанага (адуш.)	амо́ўчаную	амо́ўчанае	амо́ўчаныя (неадуш.) амо́ўчаных (адуш.)
Т.	амо́ўчаным	амо́ўчанай амо́ўчанаю	амо́ўчаным	амо́ўчанымі
М.	амо́ўчаным	амо́ўчанай	амо́ўчаным	амо́ўчаных

Крыніцы: piskunou2012.

амо́ўчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	амо́ўчаны	амо́ўчаная	амо́ўчанае	амо́ўчаныя
Р.	амо́ўчанага	амо́ўчанай амо́ўчанае	амо́ўчанага	амо́ўчаных
Д.	амо́ўчанаму	амо́ўчанай	амо́ўчанаму	амо́ўчаным
В.	амо́ўчаны (неадуш.) амо́ўчанага (адуш.)	амо́ўчаную	амо́ўчанае	амо́ўчаныя (неадуш.) амо́ўчаных (адуш.)
Т.	амо́ўчаным	амо́ўчанай амо́ўчанаю	амо́ўчаным	амо́ўчанымі
М.	амо́ўчаным	амо́ўчанай	амо́ўчаным	амо́ўчаных

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)