абшалё́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абшалё́ўка |
абшалё́ўкі |
Р. |
абшалё́ўкі |
абшалё́вак |
Д. |
абшалё́ўцы |
абшалё́ўкам |
В. |
абшалё́ўку |
абшалё́ўкі |
Т. |
абшалё́ўкай абшалё́ўкаю |
абшалё́ўкамі |
М. |
абшалё́ўцы |
абшалё́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абшало́паны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абшало́паны |
абшало́паная |
абшало́панае |
абшало́паныя |
Р. |
абшало́панага |
абшало́панай абшало́панае |
абшало́панага |
абшало́паных |
Д. |
абшало́панаму |
абшало́панай |
абшало́панаму |
абшало́паным |
В. |
абшало́паны (неадуш.) абшало́панага (адуш.) |
абшало́паную |
абшало́панае |
абшало́паныя (неадуш.) абшало́паных (адуш.) |
Т. |
абшало́паным |
абшало́панай абшало́панаю |
абшало́паным |
абшало́панымі |
М. |
абшало́паным |
абшало́панай |
абшало́паным |
абшало́паных |
Крыніцы:
piskunou2012.
абшалу́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абшалу́шаны |
абшалу́шаная |
абшалу́шанае |
абшалу́шаныя |
Р. |
абшалу́шанага |
абшалу́шанай абшалу́шанае |
абшалу́шанага |
абшалу́шаных |
Д. |
абшалу́шанаму |
абшалу́шанай |
абшалу́шанаму |
абшалу́шаным |
В. |
абшалу́шаны (неадуш.) абшалу́шанага (адуш.) |
абшалу́шаную |
абшалу́шанае |
абшалу́шаныя (неадуш.) абшалу́шаных (адуш.) |
Т. |
абшалу́шаным |
абшалу́шанай абшалу́шанаю |
абшалу́шаным |
абшалу́шанымі |
М. |
абшалу́шаным |
абшалу́шанай |
абшалу́шаным |
абшалу́шаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
абшалу́шванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
абшалу́шванне |
Р. |
абшалу́швання |
Д. |
абшалу́шванню |
В. |
абшалу́шванне |
Т. |
абшалу́шваннем |
М. |
абшалу́шванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
абшалу́шваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абшалу́шваю |
абшалу́шваем |
2-я ас. |
абшалу́шваеш |
абшалу́шваеце |
3-я ас. |
абшалу́швае |
абшалу́шваюць |
Прошлы час |
м. |
абшалу́шваў |
абшалу́швалі |
ж. |
абшалу́швала |
н. |
абшалу́швала |
Загадны лад |
2-я ас. |
абшалу́швай |
абшалу́швайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
абшалу́шваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абшальмава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
абшальмава́нне |
Р. |
абшальмава́ння |
Д. |
абшальмава́нню |
В. |
абшальмава́нне |
Т. |
абшальмава́ннем |
М. |
абшальмава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
абшальмава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абшальмава́ны |
абшальмава́ная |
абшальмава́нае |
абшальмава́ныя |
Р. |
абшальмава́нага |
абшальмава́най абшальмава́нае |
абшальмава́нага |
абшальмава́ных |
Д. |
абшальмава́наму |
абшальмава́най |
абшальмава́наму |
абшальмава́ным |
В. |
абшальмава́ны (неадуш.) абшальмава́нага (адуш.) |
абшальмава́ную |
абшальмава́нае |
абшальмава́ныя (неадуш.) абшальмава́ных (адуш.) |
Т. |
абшальмава́ным |
абшальмава́най абшальмава́наю |
абшальмава́ным |
абшальмава́нымі |
М. |
абшальмава́ным |
абшальмава́най |
абшальмава́ным |
абшальмава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
абшальмава́ць
‘падмануць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
абшальму́ю |
абшальму́ем |
2-я ас. |
абшальму́еш |
абшальму́еце |
3-я ас. |
абшальму́е |
абшальму́юць |
Прошлы час |
м. |
абшальмава́ў |
абшальмава́лі |
ж. |
абшальмава́ла |
н. |
абшальмава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
абшальму́й |
абшальму́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
абшальмава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.