абшальмава́ць
‘падмануць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| абшальму́ю | абшальму́ем | |
| абшальму́еш | абшальму́еце | |
| абшальму́е | абшальму́юць | |
| Прошлы час | ||
| абшальмава́ў | абшальмава́лі | |
| абшальмава́ла | ||
| абшальмава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| абшальму́й | абшальму́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| абшальмава́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)