абшальмава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. абшальмава́нне
Р. абшальмава́ння
Д. абшальмава́нню
В. абшальмава́нне
Т. абшальмава́ннем
М. абшальмава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)