дэкламава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дэкламава́ны |
дэкламава́ная |
дэкламава́нае |
дэкламава́ныя |
Р. |
дэкламава́нага |
дэкламава́най дэкламава́нае |
дэкламава́нага |
дэкламава́ных |
Д. |
дэкламава́наму |
дэкламава́най |
дэкламава́наму |
дэкламава́ным |
В. |
дэкламава́ны (неадуш.) дэкламава́нага (адуш.) |
дэкламава́ную |
дэкламава́нае |
дэкламава́ныя (неадуш.) дэкламава́ных (адуш.) |
Т. |
дэкламава́ным |
дэкламава́най дэкламава́наю |
дэкламава́ным |
дэкламава́нымі |
М. |
дэкламава́ным |
дэкламава́най |
дэкламава́ным |
дэкламава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
дэкламава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дэкламава́ны |
дэкламава́ная |
дэкламава́нае |
дэкламава́ныя |
Р. |
дэкламава́нага |
дэкламава́най дэкламава́нае |
дэкламава́нага |
дэкламава́ных |
Д. |
дэкламава́наму |
дэкламава́най |
дэкламава́наму |
дэкламава́ным |
В. |
дэкламава́ны (неадуш.) дэкламава́нага (адуш.) |
дэкламава́ную |
дэкламава́нае |
дэкламава́ныя (неадуш.) дэкламава́ных (адуш.) |
Т. |
дэкламава́ным |
дэкламава́най дэкламава́наю |
дэкламава́ным |
дэкламава́нымі |
М. |
дэкламава́ным |
дэкламава́най |
дэкламава́ным |
дэкламава́ных |
Кароткая форма: дэкламава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
дэкламава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
дэкламу́ецца |
дэкламу́юцца |
Прошлы час |
м. |
дэкламава́ўся |
дэкламава́ліся |
ж. |
дэкламава́лася |
н. |
дэкламава́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дэкламава́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дэкламу́ю |
дэкламу́ем |
2-я ас. |
дэкламу́еш |
дэкламу́еце |
3-я ас. |
дэкламу́е |
дэкламу́юць |
Прошлы час |
м. |
дэкламава́ў |
дэкламава́лі |
ж. |
дэкламава́ла |
н. |
дэкламава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дэкламу́й |
дэкламу́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дэкламу́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дэклама́тар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дэклама́тар |
дэклама́тары |
Р. |
дэклама́тара |
дэклама́тараў |
Д. |
дэклама́тару |
дэклама́тарам |
В. |
дэклама́тара |
дэклама́тараў |
Т. |
дэклама́тарам |
дэклама́тарамі |
М. |
дэклама́тару |
дэклама́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дэклама́тарка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дэклама́тарка |
дэклама́таркі |
Р. |
дэклама́таркі |
дэклама́тарак |
Д. |
дэклама́тарцы |
дэклама́таркам |
В. |
дэклама́тарку |
дэклама́тарак |
Т. |
дэклама́таркай дэклама́таркаю |
дэклама́таркамі |
М. |
дэклама́тарцы |
дэклама́тарках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дэклама́тарскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дэклама́тарскі |
дэклама́тарская |
дэклама́тарскае |
дэклама́тарскія |
Р. |
дэклама́тарскага |
дэклама́тарскай дэклама́тарскае |
дэклама́тарскага |
дэклама́тарскіх |
Д. |
дэклама́тарскаму |
дэклама́тарскай |
дэклама́тарскаму |
дэклама́тарскім |
В. |
дэклама́тарскі (неадуш.) дэклама́тарскага (адуш.) |
дэклама́тарскую |
дэклама́тарскае |
дэклама́тарскія (неадуш.) дэклама́тарскіх (адуш.) |
Т. |
дэклама́тарскім |
дэклама́тарскай дэклама́тарскаю |
дэклама́тарскім |
дэклама́тарскімі |
М. |
дэклама́тарскім |
дэклама́тарскай |
дэклама́тарскім |
дэклама́тарскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дэкламацы́йнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
дэкламацы́йнасць |
Р. |
дэкламацы́йнасці |
Д. |
дэкламацы́йнасці |
В. |
дэкламацы́йнасць |
Т. |
дэкламацы́йнасцю |
М. |
дэкламацы́йнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэкламацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дэкламацы́йны |
дэкламацы́йная |
дэкламацы́йнае |
дэкламацы́йныя |
Р. |
дэкламацы́йнага |
дэкламацы́йнай дэкламацы́йнае |
дэкламацы́йнага |
дэкламацы́йных |
Д. |
дэкламацы́йнаму |
дэкламацы́йнай |
дэкламацы́йнаму |
дэкламацы́йным |
В. |
дэкламацы́йны (неадуш.) дэкламацы́йнага (адуш.) |
дэкламацы́йную |
дэкламацы́йнае |
дэкламацы́йныя (неадуш.) дэкламацы́йных (адуш.) |
Т. |
дэкламацы́йным |
дэкламацы́йнай дэкламацы́йнаю |
дэкламацы́йным |
дэкламацы́йнымі |
М. |
дэкламацы́йным |
дэкламацы́йнай |
дэкламацы́йным |
дэкламацы́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дэклама́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
дэклама́цыя |
Р. |
дэклама́цыі |
Д. |
дэклама́цыі |
В. |
дэклама́цыю |
Т. |
дэклама́цыяй дэклама́цыяю |
М. |
дэклама́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.