дако́лваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дако́лваю |
дако́лваем |
2-я ас. |
дако́лваеш |
дако́лваеце |
3-я ас. |
дако́лвае |
дако́лваюць |
Прошлы час |
м. |
дако́лваў |
дако́лвалі |
ж. |
дако́лвала |
н. |
дако́лвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
дако́лвай |
дако́лвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дако́лваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Дако́ль
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
Дако́ль |
Р. |
Дако́лі |
Д. |
Дако́лі |
В. |
Дако́ль |
Т. |
Дако́ллю |
М. |
Дако́лі |
дако́нваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дако́нваю |
дако́нваем |
2-я ас. |
дако́нваеш |
дако́нваеце |
3-я ас. |
дако́нвае |
дако́нваюць |
Прошлы час |
м. |
дако́нваў |
дако́нвалі |
ж. |
дако́нвала |
н. |
дако́нвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
дако́нвай |
дако́нвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дако́нваючы |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дако́нчанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
дако́нчанне |
Р. |
дако́нчання |
Д. |
дако́нчанню |
В. |
дако́нчанне |
Т. |
дако́нчаннем |
М. |
дако́нчанні |
Крыніцы:
piskunou2012.
дако́нчаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дако́нчаны |
дако́нчаная |
дако́нчанае |
дако́нчаныя |
Р. |
дако́нчанага |
дако́нчанай дако́нчанае |
дако́нчанага |
дако́нчаных |
Д. |
дако́нчанаму |
дако́нчанай |
дако́нчанаму |
дако́нчаным |
В. |
дако́нчаны (неадуш.) дако́нчанага (адуш.) |
дако́нчаную |
дако́нчанае |
дако́нчаныя (неадуш.) дако́нчаных (адуш.) |
Т. |
дако́нчаным |
дако́нчанай дако́нчанаю |
дако́нчаным |
дако́нчанымі |
М. |
дако́нчаным |
дако́нчанай |
дако́нчаным |
дако́нчаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
дако́нчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дако́нчаны |
дако́нчаная |
дако́нчанае |
дако́нчаныя |
Р. |
дако́нчанага |
дако́нчанай дако́нчанае |
дако́нчанага |
дако́нчаных |
Д. |
дако́нчанаму |
дако́нчанай |
дако́нчанаму |
дако́нчаным |
В. |
дако́нчаны (неадуш.) дако́нчанага (адуш.) |
дако́нчаную |
дако́нчанае |
дако́нчаныя (неадуш.) дако́нчаных (адуш.) |
Т. |
дако́нчаным |
дако́нчанай дако́нчанаю |
дако́нчаным |
дако́нчанымі |
М. |
дако́нчаным |
дако́нчанай |
дако́нчаным |
дако́нчаных |
Кароткая форма: дако́нчана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
дако́нчванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
дако́нчванне |
Р. |
дако́нчвання |
Д. |
дако́нчванню |
В. |
дако́нчванне |
Т. |
дако́нчваннем |
М. |
дако́нчванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
дако́нчвацца
дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
дако́нчваецца |
дако́нчваюцца |
Прошлы час |
м. |
дако́нчваўся |
дако́нчваліся |
ж. |
дако́нчвалася |
н. |
дако́нчвалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дако́нчваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дако́нчваю |
дако́нчваем |
2-я ас. |
дако́нчваеш |
дако́нчваеце |
3-я ас. |
дако́нчвае |
дако́нчваюць |
Прошлы час |
м. |
дако́нчваў |
дако́нчвалі |
ж. |
дако́нчвала |
н. |
дако́нчвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
дако́нчвай |
дако́нчвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дако́нчваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дако́нчыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
дако́нчыцца |
дако́нчацца |
Прошлы час |
м. |
дако́нчыўся |
дако́нчыліся |
ж. |
дако́нчылася |
н. |
дако́нчылася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.