усту́пны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
усту́пны |
усту́пная |
усту́пнае |
усту́пныя |
Р. |
усту́пнага |
усту́пнай усту́пнае |
усту́пнага |
усту́пных |
Д. |
усту́пнаму |
усту́пнай |
усту́пнаму |
усту́пным |
В. |
усту́пны (неадуш.) усту́пнага (адуш.) |
усту́пную |
усту́пнае |
усту́пныя (неадуш.) усту́пных (адуш.) |
Т. |
усту́пным |
усту́пнай усту́пнаю |
усту́пным |
усту́пнымі |
М. |
усту́пным |
усту́пнай |
усту́пным |
усту́пных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
усту́пчатасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
усту́пчатасць |
Р. |
усту́пчатасці |
Д. |
усту́пчатасці |
В. |
усту́пчатасць |
Т. |
усту́пчатасцю |
М. |
усту́пчатасці |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
усту́пчаты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
усту́пчаты |
усту́пчатая |
усту́пчатае |
усту́пчатыя |
Р. |
усту́пчатага |
усту́пчатай усту́пчатае |
усту́пчатага |
усту́пчатых |
Д. |
усту́пчатаму |
усту́пчатай |
усту́пчатаму |
усту́пчатым |
В. |
усту́пчаты (неадуш.) усту́пчатага (адуш.) |
усту́пчатую |
усту́пчатае |
усту́пчатыя (неадуш.) усту́пчатых (адуш.) |
Т. |
усту́пчатым |
усту́пчатай усту́пчатаю |
усту́пчатым |
усту́пчатымі |
М. |
усту́пчатым |
усту́пчатай |
усту́пчатым |
усту́пчатых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
усту́пчывасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
усту́пчывасць |
Р. |
усту́пчывасці |
Д. |
усту́пчывасці |
В. |
усту́пчывасць |
Т. |
усту́пчывасцю |
М. |
усту́пчывасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
усту́пчывы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
усту́пчывы |
усту́пчывая |
усту́пчывае |
усту́пчывыя |
Р. |
усту́пчывага |
усту́пчывай усту́пчывае |
усту́пчывага |
усту́пчывых |
Д. |
усту́пчываму |
усту́пчывай |
усту́пчываму |
усту́пчывым |
В. |
усту́пчывы (неадуш.) усту́пчывага (адуш.) |
усту́пчывую |
усту́пчывае |
усту́пчывыя (неадуш.) усту́пчывых (адуш.) |
Т. |
усту́пчывым |
усту́пчывай усту́пчываю |
усту́пчывым |
усту́пчывымі |
М. |
усту́пчывым |
усту́пчывай |
усту́пчывым |
усту́пчывых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
усту́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
усту́раны |
усту́раная |
усту́ранае |
усту́раныя |
Р. |
усту́ранага |
усту́ранай усту́ранае |
усту́ранага |
усту́раных |
Д. |
усту́ранаму |
усту́ранай |
усту́ранаму |
усту́раным |
В. |
усту́раны (неадуш.) усту́ранага (адуш.) |
усту́раную |
усту́ранае |
усту́раныя (неадуш.) усту́раных (адуш.) |
Т. |
усту́раным |
усту́ранай усту́ранаю |
усту́раным |
усту́ранымі |
М. |
усту́раным |
усту́ранай |
усту́раным |
усту́раных |
Крыніцы:
piskunou2012.
устурбава́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
устурбава́насць |
Р. |
устурбава́насці |
Д. |
устурбава́насці |
В. |
устурбава́насць |
Т. |
устурбава́насцю |
М. |
устурбава́насці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
устурбава́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
устурбава́ны |
устурбава́ная |
устурбава́нае |
устурбава́ныя |
Р. |
устурбава́нага |
устурбава́най устурбава́нае |
устурбава́нага |
устурбава́ных |
Д. |
устурбава́наму |
устурбава́най |
устурбава́наму |
устурбава́ным |
В. |
устурбава́ны (неадуш.) устурбава́нага (адуш.) |
устурбава́ную |
устурбава́нае |
устурбава́ныя (неадуш.) устурбава́ных (адуш.) |
Т. |
устурбава́ным |
устурбава́най устурбава́наю |
устурбава́ным |
устурбава́нымі |
М. |
устурбава́ным |
устурбава́най |
устурбава́ным |
устурбава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
устурбава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
устурбава́ны |
устурбава́ная |
устурбава́нае |
устурбава́ныя |
Р. |
устурбава́нага |
устурбава́най устурбава́нае |
устурбава́нага |
устурбава́ных |
Д. |
устурбава́наму |
устурбава́най |
устурбава́наму |
устурбава́ным |
В. |
устурбава́ны (неадуш.) устурбава́нага (адуш.) |
устурбава́ную |
устурбава́нае |
устурбава́ныя (неадуш.) устурбава́ных (адуш.) |
Т. |
устурбава́ным |
устурбава́най устурбава́наю |
устурбава́ным |
устурбава́нымі |
М. |
устурбава́ным |
устурбава́най |
устурбава́ным |
устурбава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.