субно́ўтбук
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
субно́ўтбук |
субно́ўтбукі |
Р. |
субно́ўтбука |
субно́ўтбукаў |
Д. |
субно́ўтбуку |
субно́ўтбукам |
В. |
субно́ўтбук |
субно́ўтбукі |
Т. |
субно́ўтбукам |
субно́ўтбукамі |
М. |
субно́ўтбуку |
субно́ўтбуках |
Крыніцы:
piskunou2012.
субо́жнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
субо́жнасць |
Р. |
субо́жнасці |
Д. |
субо́жнасці |
В. |
субо́жнасць |
Т. |
субо́жнасцю |
М. |
субо́жнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
субо́жынка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
субо́жынка |
Р. |
субо́жынкі |
Д. |
субо́жынцы |
В. |
субо́жынку |
Т. |
субо́жынкай субо́жынкаю |
М. |
субо́жынцы |
Крыніцы:
piskunou2012.
субо́жыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
субо́жуся |
субо́жымся |
2-я ас. |
субо́жышся |
субо́жыцеся |
3-я ас. |
субо́жыцца |
субо́жацца |
Прошлы час |
м. |
субо́жыўся |
субо́жыліся |
ж. |
субо́жылася |
н. |
субо́жылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
субо́жся |
субо́жцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
субо́жыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
субо́жыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
субо́жу |
субо́жым |
2-я ас. |
субо́жыш |
субо́жыце |
3-я ас. |
субо́жыць |
субо́жаць |
Прошлы час |
м. |
субо́жыў |
субо́жылі |
ж. |
субо́жыла |
н. |
субо́жыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
субо́ж |
субо́жце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
субо́жыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
субо́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
субо́та |
субо́ты |
Р. |
субо́ты |
субо́т |
Д. |
субо́це |
субо́там |
В. |
субо́ту |
субо́ты |
Т. |
субо́тай субо́таю |
субо́тамі |
М. |
субо́це |
субо́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
субо́тні
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
субо́тні |
субо́тняя |
субо́тняе |
субо́тнія |
Р. |
субо́тняга |
субо́тняй субо́тняе |
субо́тняга |
субо́тніх |
Д. |
субо́тняму |
субо́тняй |
субо́тняму |
субо́тнім |
В. |
субо́тні (неадуш.) субо́тняга (адуш.) |
субо́тнюю |
субо́тняе |
субо́тнія (неадуш.) субо́тніх (адуш.) |
Т. |
субо́тнім |
субо́тняй субо́тняю |
субо́тнім |
субо́тнімі |
М. |
субо́тнім |
субо́тняй |
субо́тнім |
субо́тніх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
субо́тнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
субо́тнік |
субо́тнікі |
Р. |
субо́тніка |
субо́тнікаў |
Д. |
субо́тніку |
субо́тнікам |
В. |
субо́тнік |
субо́тнікі |
Т. |
субо́тнікам |
субо́тнікамі |
М. |
субо́тніку |
субо́тніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Субо́тнікі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Субо́тнікі |
Р. |
Субо́тнікаў |
Д. |
Субо́тнікам |
В. |
Субо́тнікі |
Т. |
Субо́тнікамі |
М. |
Субо́тніках |