субо́тнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. субо́тнік субо́тнікі
Р. субо́тніка субо́тнікаў
Д. субо́тніку субо́тнікам
В. субо́тнік субо́тнікі
Т. субо́тнікам субо́тнікамі
М. субо́тніку субо́тніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)