субо́жыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. субо́жу субо́жым
2-я ас. субо́жыш субо́жыце
3-я ас. субо́жыць субо́жаць
Прошлы час
м. субо́жыў субо́жылі
ж. субо́жыла
н. субо́жыла
Загадны лад
2-я ас. субо́ж субо́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час субо́жыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)