керамі́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
керамі́стка |
керамі́сткі |
Р. |
керамі́сткі |
керамі́стак |
Д. |
керамі́стцы |
керамі́сткам |
В. |
керамі́стку |
керамі́стак |
Т. |
керамі́сткай керамі́сткаю |
керамі́сткамі |
М. |
керамі́стцы |
керамі́стках |
Крыніцы:
piskunou2012.
керамі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
керамі́чны |
керамі́чная |
керамі́чнае |
керамі́чныя |
Р. |
керамі́чнага |
керамі́чнай керамі́чнае |
керамі́чнага |
керамі́чных |
Д. |
керамі́чнаму |
керамі́чнай |
керамі́чнаму |
керамі́чным |
В. |
керамі́чны (неадуш.) керамі́чнага (адуш.) |
керамі́чную |
керамі́чнае |
керамі́чныя (неадуш.) керамі́чных (адуш.) |
Т. |
керамі́чным |
керамі́чнай керамі́чнаю |
керамі́чным |
керамі́чнымі |
М. |
керамі́чным |
керамі́чнай |
керамі́чным |
керамі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ке́ранка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ке́ранка |
ке́ранкі |
Р. |
ке́ранкі |
ке́ранак |
Д. |
ке́ранцы |
ке́ранкам |
В. |
ке́ранку |
ке́ранкі |
Т. |
ке́ранкай ке́ранкаю |
ке́ранкамі |
М. |
ке́ранцы |
ке́ранках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ке́раншчына
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
ке́раншчына |
Р. |
ке́раншчыны |
Д. |
ке́раншчыне |
В. |
ке́раншчыну |
Т. |
ке́раншчынай ке́раншчынаю |
М. |
ке́раншчыне |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
кераргіры́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кераргіры́т |
кераргіры́ты |
Р. |
кераргіры́ту |
кераргіры́таў |
Д. |
кераргіры́ту |
кераргіры́там |
В. |
кераргіры́т |
кераргіры́ты |
Т. |
кераргіры́там |
кераргіры́тамі |
М. |
кераргіры́це |
кераргіры́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
керасі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
керасі́н |
Р. |
керасі́ну |
Д. |
керасі́ну |
В. |
керасі́н |
Т. |
керасі́нам |
М. |
керасі́не |
Крыніцы:
piskunou2012.
кератакан’юнктыві́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кератакан’юнктыві́т |
кератакан’юнктыві́ты |
Р. |
кератакан’юнктыві́ту |
кератакан’юнктыві́таў |
Д. |
кератакан’юнктыві́ту |
кератакан’юнктыві́там |
В. |
кератакан’юнктыві́т |
кератакан’юнктыві́ты |
Т. |
кератакан’юнктыві́там |
кератакан’юнктыві́тамі |
М. |
кератакан’юнктыві́це |
кератакан’юнктыві́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
кератако́нус
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
кератако́нус |
Р. |
кератако́нусу |
Д. |
кератако́нусу |
В. |
кератако́нус |
Т. |
кератако́нусам |
М. |
кератако́нусе |
Крыніцы:
piskunou2012.
керататамі́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
керататамі́я |
керататамі́і |
Р. |
керататамі́і |
керататамі́й |
Д. |
керататамі́і |
керататамі́ям |
В. |
керататамі́ю |
керататамі́і |
Т. |
керататамі́яй керататамі́яю |
керататамі́ямі |
М. |
керататамі́і |
керататамі́ях |
Крыніцы:
piskunou2012.
кератафі́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кератафі́р |
кератафі́ры |
Р. |
кератафі́ру |
кератафі́раў |
Д. |
кератафі́ру |
кератафі́рам |
В. |
кератафі́р |
кератафі́ры |
Т. |
кератафі́рам |
кератафі́рамі |
М. |
кератафі́ры |
кератафі́рах |
Крыніцы:
piskunou2012.