Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзілмноруыэюя-’ 
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя

зато́йваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зато́йваю зато́йваем
2-я ас. зато́йваеш зато́йваеце
3-я ас. зато́йвае зато́йваюць
Прошлы час
м. зато́йваў зато́йвалі
ж. зато́йвала
н. зато́йвала
Загадны лад
2-я ас. зато́йвай зато́йвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зато́йваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зато́ка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зато́ка зато́кі
Р. зато́кі зато́к
Д. зато́цы зато́кам
В. зато́ку зато́кі
Т. зато́кай
зато́каю		 зато́камі
М. зато́цы зато́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зато́кавіна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зато́кавіна зато́кавіны
Р. зато́кавіны зато́кавін
Д. зато́кавіне зато́кавінам
В. зато́кавіну зато́кавіны
Т. зато́кавінай
зато́кавінаю		 зато́кавінамі
М. зато́кавіне зато́кавінах

Крыніцы: piskunou2012.

зато́кавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зато́кавы зато́кавая зато́кавае зато́кавыя
Р. зато́кавага зато́кавай
зато́кавае		 зато́кавага зато́кавых
Д. зато́каваму зато́кавай зато́каваму зато́кавым
В. зато́кавы (неадуш.)
зато́кавага (адуш.)		 зато́кавую зато́кавае зато́кавыя (неадуш.)
зато́кавых (адуш.)
Т. зато́кавым зато́кавай
зато́каваю		 зато́кавым зато́кавымі
М. зато́кавым зато́кавай зато́кавым зато́кавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

зато́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зато́н зато́ны
Р. зато́на зато́наў
Д. зато́ну зато́нам
В. зато́н зато́ны
Т. зато́нам зато́намі
М. зато́не зато́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Зато́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Зато́н
Р. Зато́на
Д. Зато́ну
В. Зато́н
Т. Зато́нам
М. Зато́не

зато́нлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зато́нлівы зато́нлівая зато́нлівае зато́нлівыя
Р. зато́нлівага зато́нлівай
зато́нлівае		 зато́нлівага зато́нлівых
Д. зато́нліваму зато́нлівай зато́нліваму зато́нлівым
В. зато́нлівы (неадуш.)
зато́нлівага (адуш.)		 зато́нлівую зато́нлівае зато́нлівыя (неадуш.)
зато́нлівых (адуш.)
Т. зато́нлівым зато́нлівай
зато́нліваю		 зато́нлівым зато́нлівымі
М. зато́нлівым зато́нлівай зато́нлівым зато́нлівых

Крыніцы: piskunou2012.

зато́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. зато́нне
Р. зато́ння
Д. зато́нню
В. зато́нне
Т. зато́ннем
М. зато́нні

Крыніцы: piskunou2012.

зато́нчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зато́нчык зато́нчыкі
Р. зато́нчыка зато́нчыкаў
Д. зато́нчыку зато́нчыкам
В. зато́нчык зато́нчыкі
Т. зато́нчыкам зато́нчыкамі
М. зато́нчыку зато́нчыках

Крыніцы: piskunou2012.

Зато́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Зато́ны
Р. Зато́наў
Д. Зато́нам
В. Зато́ны
Т. Зато́намі
М. Зато́нах