Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
веёімоуыьэюя

Дзям’я́наўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Дзям’я́наўка
Р. Дзям’я́наўкі
Д. Дзям’я́наўцы
В. Дзям’я́наўку
Т. Дзям’я́наўкай
Дзям’я́наўкаю
М. Дзям’я́наўцы

Дзямя́наўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дзямя́наўцы
Р. Дзямя́наўцаў
Д. Дзямя́наўцам
В. Дзямя́наўцы
Т. Дзямя́наўцамі
М. Дзямя́наўцах

Дзям’я́нкава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дзям’я́нкава
Р. Дзям’я́нкава
Д. Дзям’я́нкаву
В. Дзям’я́нкава
Т. Дзям’я́нкавам
М. Дзям’я́нкаве

дзям’я́нкаўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзям’я́нкаўскі дзям’я́нкаўская дзям’я́нкаўскае дзям’я́нкаўскія
Р. дзям’я́нкаўскага дзям’я́нкаўскай
дзям’я́нкаўскае		 дзям’я́нкаўскага дзям’я́нкаўскіх
Д. дзям’я́нкаўскаму дзям’я́нкаўскай дзям’я́нкаўскаму дзям’я́нкаўскім
В. дзям’я́нкаўскі (неадуш.)
дзям’я́нкаўскага (адуш.)		 дзям’я́нкаўскую дзям’я́нкаўскае дзям’я́нкаўскія (неадуш.)
дзям’я́нкаўскіх (адуш.)
Т. дзям’я́нкаўскім дзям’я́нкаўскай
дзям’я́нкаўскаю		 дзям’я́нкаўскім дзям’я́нкаўскімі
М. дзям’я́нкаўскім дзям’я́нкаўскай дзям’я́нкаўскім дзям’я́нкаўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Дзям’я́нкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дзям’я́нкі
Р. Дзям’я́нак
Д. Дзям’я́нкам
В. Дзям’я́нкі
Т. Дзям’я́нкамі
М. Дзям’я́нках

Дзямя́нчыцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дзямя́нчыцы
Р. Дзямя́нчыц
Дзямя́нчыцаў
Д. Дзямя́нчыцам
В. Дзямя́нчыцы
Т. Дзямя́нчыцамі
М. Дзямя́нчыцах

дзянё́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дзянё́к дзянькі́
Р. дзянька́ дзянько́ў
Д. дзяньку́ дзянька́м
В. дзянё́к дзянькі́
Т. дзянько́м дзянька́мі
М. дзяньку́ дзянька́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзяні́кінец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дзяні́кінец дзяні́кінцы
Р. дзяні́кінца дзяні́кінцаў
Д. дзяні́кінцу дзяні́кінцам
В. дзяні́кінца дзяні́кінцаў
Т. дзяні́кінцам дзяні́кінцамі
М. дзяні́кінцу дзяні́кінцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

дзяні́кінскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзяні́кінскі дзяні́кінская дзяні́кінскае дзяні́кінскія
Р. дзяні́кінскага дзяні́кінскай
дзяні́кінскае		 дзяні́кінскага дзяні́кінскіх
Д. дзяні́кінскаму дзяні́кінскай дзяні́кінскаму дзяні́кінскім
В. дзяні́кінскі (неадуш.)
дзяні́кінскага (адуш.)		 дзяні́кінскую дзяні́кінскае дзяні́кінскія (неадуш.)
дзяні́кінскіх (адуш.)
Т. дзяні́кінскім дзяні́кінскай
дзяні́кінскаю		 дзяні́кінскім дзяні́кінскімі
М. дзяні́кінскім дзяні́кінскай дзяні́кінскім дзяні́кінскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

дзяні́кіншчына

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дзяні́кіншчына
Р. дзяні́кіншчыны
Д. дзяні́кіншчыне
В. дзяні́кіншчыну
Т. дзяні́кіншчынай
дзяні́кіншчынаю
М. дзяні́кіншчыне

Крыніцы: piskunou2012.