дзяні́кінец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дзяні́кінец дзяні́кінцы
Р. дзяні́кінца дзяні́кінцаў
Д. дзяні́кінцу дзяні́кінцам
В. дзяні́кінца дзяні́кінцаў
Т. дзяні́кінцам дзяні́кінцамі
М. дзяні́кінцу дзяні́кінцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)