Дзям’я́нкава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дзям’я́нкава
Р. Дзям’я́нкава
Д. Дзям’я́нкаву
В. Дзям’я́нкава
Т. Дзям’я́нкавам
М. Дзям’я́нкаве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)