Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

даміна́нта

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. даміна́нта даміна́нты
Р. даміна́нты даміна́нтаў
Д. даміна́нце даміна́нтам
В. даміна́нту даміна́нты
Т. даміна́нтай
даміна́нтаю
даміна́нтамі
М. даміна́нце даміна́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

даміна́нтавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даміна́нтавы даміна́нтавая даміна́нтавае даміна́нтавыя
Р. даміна́нтавага даміна́нтавай
даміна́нтавае
даміна́нтавага даміна́нтавых
Д. даміна́нтаваму даміна́нтавай даміна́нтаваму даміна́нтавым
В. даміна́нтавы (неадуш.)
даміна́нтавага (адуш.)
даміна́нтавую даміна́нтавае даміна́нтавыя (неадуш.)
даміна́нтавых (адуш.)
Т. даміна́нтавым даміна́нтавай
даміна́нтаваю
даміна́нтавым даміна́нтавымі
М. даміна́нтавым даміна́нтавай даміна́нтавым даміна́нтавых

Крыніцы: piskunou2012.

даміна́нтнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. даміна́нтнасць
Р. даміна́нтнасці
Д. даміна́нтнасці
В. даміна́нтнасць
Т. даміна́нтнасцю
М. даміна́нтнасці

Крыніцы: piskunou2012.

даміна́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даміна́нтны даміна́нтная даміна́нтнае даміна́нтныя
Р. даміна́нтнага даміна́нтнай
даміна́нтнае
даміна́нтнага даміна́нтных
Д. даміна́нтнаму даміна́нтнай даміна́нтнаму даміна́нтным
В. даміна́нтны (неадуш.)
даміна́нтнага (адуш.)
даміна́нтную даміна́нтнае даміна́нтныя (неадуш.)
даміна́нтных (адуш.)
Т. даміна́нтным даміна́нтнай
даміна́нтнаю
даміна́нтным даміна́нтнымі
М. даміна́нтным даміна́нтнай даміна́нтным даміна́нтных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дамінантсептако́рд

‘акорд’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дамінантсептако́рд дамінантсептако́рды
Р. дамінантсептако́рда дамінантсептако́рдаў
Д. дамінантсептако́рду дамінантсептако́рдам
В. дамінантсептако́рд дамінантсептако́рды
Т. дамінантсептако́рдам дамінантсептако́рдамі
М. дамінантсептако́рдзе дамінантсептако́рдах

Крыніцы: piskunou2012.

даміна́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. даміна́т
Р. даміна́ту
Д. даміна́ту
В. даміна́т
Т. даміна́там
М. даміна́це

Крыніцы: piskunou2012.

даміна́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. даміна́ю даміна́ем
2-я ас. даміна́еш даміна́еце
3-я ас. даміна́е даміна́юць
Прошлы час
м. даміна́ў даміна́лі
ж. даміна́ла
н. даміна́ла
Загадны лад
2-я ас. даміна́й даміна́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час даміна́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дамініё́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дамініё́н дамініё́ны
Р. дамініё́на дамініё́наў
Д. дамініё́ну дамініё́нам
В. дамініё́н дамініё́ны
Т. дамініё́нам дамініё́намі
М. дамініё́не дамініё́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Даміні́ка

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. Даміні́ка Даміні́кі
Р. Даміні́кі Даміні́к
Д. Даміні́цы Даміні́кам
В. Даміні́ку Даміні́к
Т. Даміні́кай
Даміні́каю
Даміні́камі
М. Даміні́цы Даміні́ках

дамініка́нец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дамініка́нец дамініка́нцы
Р. дамініка́нца дамініка́нцаў
Д. дамініка́нцу дамініка́нцам
В. дамініка́нца дамініка́нцаў
Т. дамініка́нцам дамініка́нцамі
М. дамініка́нцу дамініка́нцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.