арачо́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
арачо́нскі |
арачо́нская |
арачо́нскае |
арачо́нскія |
Р. |
арачо́нскага |
арачо́нскай арачо́нскае |
арачо́нскага |
арачо́нскіх |
Д. |
арачо́нскаму |
арачо́нскай |
арачо́нскаму |
арачо́нскім |
В. |
арачо́нскі (неадуш.) арачо́нскага (адуш.) |
арачо́нскую |
арачо́нскае |
арачо́нскія (неадуш.) арачо́нскіх (адуш.) |
Т. |
арачо́нскім |
арачо́нскай арачо́нскаю |
арачо́нскім |
арачо́нскімі |
М. |
арачо́нскім |
арачо́нскай |
арачо́нскім |
арачо́нскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
араша́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
араша́льнік |
араша́льнікі |
Р. |
араша́льніка |
араша́льнікаў |
Д. |
араша́льніку |
араша́льнікам |
В. |
араша́льнік |
араша́льнікі |
Т. |
араша́льнікам |
араша́льнікамі |
М. |
араша́льніку |
араша́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
араша́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
араша́льны |
араша́льная |
араша́льнае |
араша́льныя |
Р. |
араша́льнага |
араша́льнай араша́льнае |
араша́льнага |
араша́льных |
Д. |
араша́льнаму |
араша́льнай |
араша́льнаму |
араша́льным |
В. |
араша́льны (неадуш.) араша́льнага (адуш.) |
араша́льную |
араша́льнае |
араша́льныя (неадуш.) араша́льных (адуш.) |
Т. |
араша́льным |
араша́льнай араша́льнаю |
араша́льным |
араша́льнымі |
М. |
араша́льным |
араша́льнай |
араша́льным |
араша́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
араша́цца
дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
араша́ецца |
араша́юцца |
Прошлы час |
м. |
араша́ўся |
араша́ліся |
ж. |
араша́лася |
н. |
араша́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
араша́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
араша́ю |
араша́ем |
2-я ас. |
араша́еш |
араша́еце |
3-я ас. |
араша́е |
араша́юць |
Прошлы час |
м. |
араша́ў |
араша́лі |
ж. |
араша́ла |
н. |
араша́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
араша́й |
араша́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
араша́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Арашкі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Арашкі́ |
Р. |
Арашко́ў |
Д. |
Арашка́м |
В. |
Арашкі́ |
Т. |
Арашка́мі |
М. |
Арашка́х |
арашо́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
арашо́ны |
арашо́ная |
арашо́нае |
арашо́ныя |
Р. |
арашо́нага |
арашо́най арашо́нае |
арашо́нага |
арашо́ных |
Д. |
арашо́наму |
арашо́най |
арашо́наму |
арашо́ным |
В. |
арашо́ны (неадуш.) арашо́нага (адуш.) |
арашо́ную |
арашо́нае |
арашо́ныя (неадуш.) арашо́ных (адуш.) |
Т. |
арашо́ным |
арашо́най арашо́наю |
арашо́ным |
арашо́нымі |
М. |
арашо́ным |
арашо́най |
арашо́ным |
арашо́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
арашо́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
арашо́ны |
арашо́ная |
арашо́нае |
арашо́ныя |
Р. |
арашо́нага |
арашо́най арашо́нае |
арашо́нага |
арашо́ных |
Д. |
арашо́наму |
арашо́най |
арашо́наму |
арашо́ным |
В. |
арашо́ны (неадуш.) арашо́нага (адуш.) |
арашо́ную |
арашо́нае |
арашо́ныя (неадуш.) арашо́ных (адуш.) |
Т. |
арашо́ным |
арашо́най арашо́наю |
арашо́ным |
арашо́нымі |
М. |
арашо́ным |
арашо́най |
арашо́ным |
арашо́ных |
Кароткая форма: арашо́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
арашэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
арашэ́нне |
Р. |
арашэ́ння |
Д. |
арашэ́нню |
В. |
арашэ́нне |
Т. |
арашэ́ннем |
М. |
арашэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.