узбу́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узбу́чаны |
узбу́чаная |
узбу́чанае |
узбу́чаныя |
| Р. |
узбу́чанага |
узбу́чанай узбу́чанае |
узбу́чанага |
узбу́чаных |
| Д. |
узбу́чанаму |
узбу́чанай |
узбу́чанаму |
узбу́чаным |
| В. |
узбу́чаны (неадуш.) узбу́чанага (адуш.) |
узбу́чаную |
узбу́чанае |
узбу́чаныя (неадуш.) узбу́чаных (адуш.) |
| Т. |
узбу́чаным |
узбу́чанай узбу́чанаю |
узбу́чаным |
узбу́чанымі |
| М. |
узбу́чаным |
узбу́чанай |
узбу́чаным |
узбу́чаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
узбу́чыць
‘даць каму-небудзь узбучку’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узбу́чу |
узбу́чым |
| 2-я ас. |
узбу́чыш |
узбу́чыце |
| 3-я ас. |
узбу́чыць |
узбу́чаць |
| Прошлы час |
| м. |
узбу́чыў |
узбу́чылі |
| ж. |
узбу́чыла |
| н. |
узбу́чыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узбу́ч |
узбу́чце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
узбу́чыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
узбушава́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
узбушава́насць |
| Р. |
узбушава́насці |
| Д. |
узбушава́насці |
| В. |
узбушава́насць |
| Т. |
узбушава́насцю |
| М. |
узбушава́насці |
Крыніцы:
piskunou2012.
узбушава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узбушу́юся |
узбушу́емся |
| 2-я ас. |
узбушу́ешся |
узбушу́ецеся |
| 3-я ас. |
узбушу́ецца |
узбушу́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
узбушава́ўся |
узбушава́ліся |
| ж. |
узбушава́лася |
| н. |
узбушава́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узбушу́йся |
узбушу́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
узбушава́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узбушава́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узбушу́ю |
узбушу́ем |
| 2-я ас. |
узбушу́еш |
узбушу́еце |
| 3-я ас. |
узбушу́е |
узбушу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
узбушава́ў |
узбушава́лі |
| ж. |
узбушава́ла |
| н. |
узбушава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узбушу́й |
узбушу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
узбушава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
узбуя́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
узбуя́е |
узбуя́юць |
| Прошлы час |
| м. |
узбуя́ў |
узбуя́лі |
| ж. |
узбуя́ла |
| н. |
узбуя́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
узбуя́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
узбы́чыць
‘узбычыць галаву’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узбы́чу |
узбы́чым |
| 2-я ас. |
узбы́чыш |
узбы́чыце |
| 3-я ас. |
узбы́чыць |
узбы́чаць |
| Прошлы час |
| м. |
узбы́чыў |
узбы́чылі |
| ж. |
узбы́чыла |
| н. |
узбы́чыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узбы́ч |
узбы́чце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
узбы́чыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.