узбы́чыць
‘узбычыць галаву’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| узбы́чу | узбы́чым | |
| узбы́чыш | узбы́чыце | |
| узбы́чыць | узбы́чаць | |
| Прошлы час | ||
| узбы́чыў | узбы́чылі | |
| узбы́чыла | ||
| узбы́чыла | ||
| Загадны лад | ||
| узбы́ч | узбы́чце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| узбы́чыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)