узбу́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узбу́чаны узбу́чаная узбу́чанае узбу́чаныя
Р. узбу́чанага узбу́чанай
узбу́чанае		 узбу́чанага узбу́чаных
Д. узбу́чанаму узбу́чанай узбу́чанаму узбу́чаным
В. узбу́чаны (неадуш.)
узбу́чанага (адуш.)		 узбу́чаную узбу́чанае узбу́чаныя (неадуш.)
узбу́чаных (адуш.)
Т. узбу́чаным узбу́чанай
узбу́чанаю		 узбу́чаным узбу́чанымі
М. узбу́чаным узбу́чанай узбу́чаным узбу́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)