загігі́каць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
загігі́каю |
загігі́каем |
| 2-я ас. |
загігі́каеш |
загігі́каеце |
| 3-я ас. |
загігі́кае |
загігі́каюць |
| Прошлы час |
| м. |
загігі́каў |
загігі́калі |
| ж. |
загігі́кала |
| н. |
загігі́кала |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
загігі́каўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
загі́дзець
‘стаць агідным’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
загі́дзею |
загі́дзеем |
| 2-я ас. |
загі́дзееш |
загі́дзееце |
| 3-я ас. |
загі́дзее |
загі́дзеюць |
| Прошлы час |
| м. |
загі́дзеў |
загі́дзелі |
| ж. |
загі́дзела |
| н. |
загі́дзела |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
загі́дзей |
загі́дзейце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
загі́дзеўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
загізава́ць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
загізу́е |
загізу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
загізава́ў |
загізава́лі |
| ж. |
загізава́ла |
| н. |
загізава́ла |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
загі́каць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
загі́каю |
загі́каем |
| 2-я ас. |
загі́каеш |
загі́каеце |
| 3-я ас. |
загі́кае |
загі́каюць |
| Прошлы час |
| м. |
загі́каў |
загі́калі |
| ж. |
загі́кала |
| н. |
загі́кала |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
загі́каўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
загілява́ць
‘(пра кароў, цялят) пачаць імкліва бегаць, ратуючыся ад укусаў насякомых’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
загілю́е |
загілю́юць |
| Прошлы час |
| м. |
загілява́ў |
загілява́лі |
| ж. |
загілява́ла |
| н. |
загілява́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
загілява́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
загі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
загі́н |
загі́ны |
| Р. |
загі́ну |
загі́наў |
| Д. |
загі́ну |
загі́нам |
| В. |
загі́н |
загі́ны |
| Т. |
загі́нам |
загі́намі |
| М. |
загі́не |
загі́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
загі́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
загі́на |
загі́ны |
| Р. |
загі́ны |
загі́н |
| Д. |
загі́не |
загі́нам |
| В. |
загі́ну |
загі́ны |
| Т. |
загі́най загі́наю |
загі́намі |
| М. |
загі́не |
загі́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
загіна́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
загіна́нне |
| Р. |
загіна́ння |
| Д. |
загіна́нню |
| В. |
загіна́нне |
| Т. |
загіна́ннем |
| М. |
загіна́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
загіна́сты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
загіна́сты |
загіна́стая |
загіна́стае |
загіна́стыя |
| Р. |
загіна́стага |
загіна́стай загіна́стае |
загіна́стага |
загіна́стых |
| Д. |
загіна́стаму |
загіна́стай |
загіна́стаму |
загіна́стым |
| В. |
загіна́сты (неадуш.) загіна́стага (адуш.) |
загіна́стую |
загіна́стае |
загіна́стыя (неадуш.) загіна́стых (адуш.) |
| Т. |
загіна́стым |
загіна́стай загіна́стаю |
загіна́стым |
загіна́стымі |
| М. |
загіна́стым |
загіна́стай |
загіна́стым |
загіна́стых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
загіна́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
загіна́ецца |
загіна́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
загіна́ўся |
загіна́ліся |
| ж. |
загіна́лася |
| н. |
загіна́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.