уступі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уступлю́ся |
усту́пімся |
2-я ас. |
усту́пішся |
усту́піцеся |
3-я ас. |
усту́піцца |
усту́пяцца |
Прошлы час |
м. |
уступі́ўся |
уступі́ліся |
ж. |
уступі́лася |
н. |
уступі́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
уступі́ся |
уступі́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
уступі́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уступі́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уступлю́ |
усту́пім |
2-я ас. |
усту́піш |
усту́піце |
3-я ас. |
усту́піць |
усту́пяць |
Прошлы час |
м. |
уступі́ў |
уступі́лі |
ж. |
уступі́ла |
н. |
уступі́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
уступі́ |
уступі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
уступі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
усту́пка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
усту́пка |
усту́пкі |
Р. |
усту́пкі |
усту́пак |
Д. |
усту́пцы |
усту́пкам |
В. |
усту́пку |
усту́пкі |
Т. |
усту́пкай усту́пкаю |
усту́пкамі |
М. |
усту́пцы |
усту́пках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уступле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
уступле́нне |
Р. |
уступле́ння |
Д. |
уступле́нню |
В. |
уступле́нне |
Т. |
уступле́ннем |
М. |
уступле́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
усту́плены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
усту́плены |
усту́пленая |
усту́пленае |
усту́пленыя |
Р. |
усту́пленага |
усту́пленай усту́пленае |
усту́пленага |
усту́пленых |
Д. |
усту́пленаму |
усту́пленай |
усту́пленаму |
усту́пленым |
В. |
усту́плены (неадуш.) усту́пленага (адуш.) |
усту́пленую |
усту́пленае |
усту́пленыя (неадуш.) усту́пленых (адуш.) |
Т. |
усту́пленым |
усту́пленай усту́пленаю |
усту́пленым |
усту́пленымі |
М. |
усту́пленым |
усту́пленай |
усту́пленым |
усту́пленых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
усту́плены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
усту́плены |
усту́пленая |
усту́пленае |
усту́пленыя |
Р. |
усту́пленага |
усту́пленай усту́пленае |
усту́пленага |
усту́пленых |
Д. |
усту́пленаму |
усту́пленай |
усту́пленаму |
усту́пленым |
В. |
усту́плены (неадуш.) усту́пленага (адуш.) |
усту́пленую |
усту́пленае |
усту́пленыя (неадуш.) усту́пленых (адуш.) |
Т. |
усту́пленым |
усту́пленай усту́пленаю |
усту́пленым |
усту́пленымі |
М. |
усту́пленым |
усту́пленай |
усту́пленым |
усту́пленых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
усту́плівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
усту́плівасць |
Р. |
усту́плівасці |
Д. |
усту́плівасці |
В. |
усту́плівасць |
Т. |
усту́плівасцю |
М. |
усту́плівасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
уступля́ць
‘уступаць каго-небудзь, што-небудзь; уступаць у што-небудзь, куды-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уступля́ю |
уступля́ем |
2-я ас. |
уступля́еш |
уступля́еце |
3-я ас. |
уступля́е |
уступля́юць |
Прошлы час |
м. |
уступля́ў |
уступля́лі |
ж. |
уступля́ла |
н. |
уступля́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
уступля́й |
уступля́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
уступля́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.