Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

уступі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уступлю́ся усту́пімся
2-я ас. усту́пішся усту́піцеся
3-я ас. усту́піцца усту́пяцца
Прошлы час
м. уступі́ўся уступі́ліся
ж. уступі́лася
н. уступі́лася
Загадны лад
2-я ас. уступі́ся уступі́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час уступі́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уступі́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уступлю́ усту́пім
2-я ас. усту́піш усту́піце
3-я ас. усту́піць усту́пяць
Прошлы час
м. уступі́ў уступі́лі
ж. уступі́ла
н. уступі́ла
Загадны лад
2-я ас. уступі́ уступі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час уступі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

усту́пка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. усту́пка усту́пкі
Р. усту́пкі усту́пак
Д. усту́пцы усту́пкам
В. усту́пку усту́пкі
Т. усту́пкай
усту́пкаю
усту́пкамі
М. усту́пцы усту́пках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уступле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. уступле́нне
Р. уступле́ння
Д. уступле́нню
В. уступле́нне
Т. уступле́ннем
М. уступле́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

усту́плены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усту́плены усту́пленая усту́пленае усту́пленыя
Р. усту́пленага усту́пленай
усту́пленае
усту́пленага усту́пленых
Д. усту́пленаму усту́пленай усту́пленаму усту́пленым
В. усту́плены (неадуш.)
усту́пленага (адуш.)
усту́пленую усту́пленае усту́пленыя (неадуш.)
усту́пленых (адуш.)
Т. усту́пленым усту́пленай
усту́пленаю
усту́пленым усту́пленымі
М. усту́пленым усту́пленай усту́пленым усту́пленых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

усту́плены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усту́плены усту́пленая усту́пленае усту́пленыя
Р. усту́пленага усту́пленай
усту́пленае
усту́пленага усту́пленых
Д. усту́пленаму усту́пленай усту́пленаму усту́пленым
В. усту́плены (неадуш.)
усту́пленага (адуш.)
усту́пленую усту́пленае усту́пленыя (неадуш.)
усту́пленых (адуш.)
Т. усту́пленым усту́пленай
усту́пленаю
усту́пленым усту́пленымі
М. усту́пленым усту́пленай усту́пленым усту́пленых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

усту́плівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. усту́плівасць
Р. усту́плівасці
Д. усту́плівасці
В. усту́плівасць
Т. усту́плівасцю
М. усту́плівасці

Крыніцы: piskunou2012.

усту́плівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усту́плівы усту́плівая усту́плівае усту́плівыя
Р. усту́плівага усту́плівай
усту́плівае
усту́плівага усту́плівых
Д. усту́пліваму усту́плівай усту́пліваму усту́плівым
В. усту́плівы (неадуш.)
усту́плівага (адуш.)
усту́плівую усту́плівае усту́плівыя (неадуш.)
усту́плівых (адуш.)
Т. усту́плівым усту́плівай
усту́пліваю
усту́плівым усту́плівымі
М. усту́плівым усту́плівай усту́плівым усту́плівых

Крыніцы: piskunou2012.

уступля́ць

‘уступаць каго-небудзь, што-небудзь; уступаць у што-небудзь, куды-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уступля́ю уступля́ем
2-я ас. уступля́еш уступля́еце
3-я ас. уступля́е уступля́юць
Прошлы час
м. уступля́ў уступля́лі
ж. уступля́ла
н. уступля́ла
Загадны лад
2-я ас. уступля́й уступля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уступля́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

усту́пна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
усту́пна - -

Крыніцы: piskunou2012.