ку́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ку́рны |
ку́рная |
ку́рнае |
ку́рныя |
Р. |
ку́рнага |
ку́рнай ку́рнае |
ку́рнага |
ку́рных |
Д. |
ку́рнаму |
ку́рнай |
ку́рнаму |
ку́рным |
В. |
ку́рны (неадуш.) ку́рнага (адуш.) |
ку́рную |
ку́рнае |
ку́рныя (неадуш.) ку́рных (адуш.) |
Т. |
ку́рным |
ку́рнай ку́рнаю |
ку́рным |
ку́рнымі |
М. |
ку́рным |
ку́рнай |
ку́рным |
ку́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
курны́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
курны́канне |
Р. |
курны́кання |
Д. |
курны́канню |
В. |
курны́канне |
Т. |
курны́каннем |
М. |
курны́канні |
Крыніцы:
piskunou2012.
курны́каць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
курны́каю |
курны́каем |
2-я ас. |
курны́каеш |
курны́каеце |
3-я ас. |
курны́кае |
курны́каюць |
Прошлы час |
м. |
курны́каў |
курны́калі |
ж. |
курны́кала |
н. |
курны́кала |
Загадны лад |
2-я ас. |
курны́кай |
курны́кайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
курны́каючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
курны́кнуць
‘мурлыкнуць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
курны́кну |
курны́кнем |
2-я ас. |
курны́кнеш |
курны́кнеце |
3-я ас. |
курны́кне |
курны́кнуць |
Прошлы час |
м. |
курны́кнуў |
курны́кнулі |
ж. |
курны́кнула |
н. |
курны́кнула |
Загадны лад |
2-я ас. |
курны́кні |
курны́кніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
курны́кнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
курня́вачка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
курня́вачка |
курня́вачкі |
Р. |
курня́вачкі |
курня́вачак |
Д. |
курня́вачцы |
курня́вачкам |
В. |
курня́вачку |
курня́вачак |
Т. |
курня́вачкай курня́вачкаю |
курня́вачкамі |
М. |
курня́вачцы |
курня́вачках |
Крыніцы:
piskunou2012.
курня́ўка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
курня́ўка |
курня́ўкі |
Р. |
курня́ўкі |
курня́вак |
Д. |
курня́ўцы |
курня́ўкам |
В. |
курня́ўку |
курня́вак |
Т. |
курня́ўкай курня́ўкаю |
курня́ўкамі |
М. |
курня́ўцы |
курня́ўках |
Крыніцы:
piskunou2012.
курня́ўканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
курня́ўканне |
Р. |
курня́ўкання |
Д. |
курня́ўканню |
В. |
курня́ўканне |
Т. |
курня́ўканнем |
М. |
курня́ўканні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
курня́ўкаць
дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
курня́ўкае |
курня́ўкаюць |
Прошлы час |
м. |
курня́ўкаў |
курня́ўкалі |
ж. |
курня́ўкала |
н. |
курня́ўкала |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
курня́ўкнуць
‘мурлыкнуць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
курня́ўкну |
курня́ўкнем |
2-я ас. |
курня́ўкнеш |
курня́ўкнеце |
3-я ас. |
курня́ўкне |
курня́ўкнуць |
Прошлы час |
м. |
курня́ўкнуў |
курня́ўкнулі |
ж. |
курня́ўкнула |
н. |
курня́ўкнула |
Загадны лад |
2-я ас. |
курня́ўкні |
курня́ўкніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
курня́ўкнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.