курны́канне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. курны́канне
Р. курны́кання
Д. курны́канню
В. курны́канне
Т. курны́каннем
М. курны́канні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)