затну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
затну́ся |
затнё́мся |
2-я ас. |
затне́шся |
затняце́ся |
3-я ас. |
затне́цца |
затну́цца |
Прошлы час |
м. |
затну́ўся |
затну́ліся |
ж. |
затну́лася |
н. |
затну́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
затні́ся |
затні́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
затну́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
затну́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
затну́ |
затнё́м |
2-я ас. |
затне́ш |
затняце́ |
3-я ас. |
затне́ |
затну́ць |
Прошлы час |
м. |
затну́ў |
затну́лі |
ж. |
затну́ла |
н. |
затну́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
затні́ |
затні́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
затну́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
зато́е
злучнік, злучальны
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зато́ена
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
зато́ена |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
зато́енасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
зато́енасць |
Р. |
зато́енасці |
Д. |
зато́енасці |
В. |
зато́енасць |
Т. |
зато́енасцю |
М. |
зато́енасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зато́ены
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зато́ены |
зато́еная |
зато́енае |
зато́еныя |
Р. |
зато́енага |
зато́енай зато́енае |
зато́енага |
зато́еных |
Д. |
зато́енаму |
зато́енай |
зато́енаму |
зато́еным |
В. |
зато́ены (неадуш.) зато́енага (адуш.) |
зато́еную |
зато́енае |
зато́еныя (неадуш.) зато́еных (адуш.) |
Т. |
зато́еным |
зато́енай зато́енаю |
зато́еным |
зато́енымі |
М. |
зато́еным |
зато́енай |
зато́еным |
зато́еных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
зато́ены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зато́ены |
зато́еная |
зато́енае |
зато́еныя |
Р. |
зато́енага |
зато́енай зато́енае |
зато́енага |
зато́еных |
Д. |
зато́енаму |
зато́енай |
зато́енаму |
зато́еным |
В. |
зато́ены (неадуш.) зато́енага (адуш.) |
зато́еную |
зато́енае |
зато́еныя (неадуш.) зато́еных (адуш.) |
Т. |
зато́еным |
зато́енай зато́енаю |
зато́еным |
зато́енымі |
М. |
зато́еным |
зато́енай |
зато́еным |
зато́еных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
зато́ены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зато́ены |
зато́еная |
зато́енае |
зато́еныя |
Р. |
зато́енага |
зато́енай зато́енае |
зато́енага |
зато́еных |
Д. |
зато́енаму |
зато́енай |
зато́енаму |
зато́еным |
В. |
зато́ены (неадуш.) зато́енага (адуш.) |
зато́еную |
зато́енае |
зато́еныя (неадуш.) зато́еных (адуш.) |
Т. |
зато́еным |
зато́енай зато́енаю |
зато́еным |
зато́енымі |
М. |
зато́еным |
зато́енай |
зато́еным |
зато́еных |
Кароткая форма: зато́ена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
зато́йванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
зато́йванне |
Р. |
зато́йвання |
Д. |
зато́йванню |
В. |
зато́йванне |
Т. |
зато́йваннем |
М. |
зато́йванні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зато́йвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зато́йваюся |
зато́йваемся |
2-я ас. |
зато́йваешся |
зато́йваецеся |
3-я ас. |
зато́йваецца |
зато́йваюцца |
Прошлы час |
м. |
зато́йваўся |
зато́йваліся |
ж. |
зато́йвалася |
н. |
зато́йвалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
зато́йвайся |
зато́йвайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
зато́йваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.