задзіві́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
задзіўлю́ |
задзі́вім |
| 2-я ас. |
задзі́віш |
задзі́віце |
| 3-я ас. |
задзі́віць |
задзі́вяць |
| Прошлы час |
| м. |
задзіві́ў |
задзіві́лі |
| ж. |
задзіві́ла |
| н. |
задзіві́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
задзіві́ |
задзіві́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
задзіві́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
задзілі́нкаць
‘пачаць дзілінкаць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
задзілі́нкаю |
задзілі́нкаем |
| 2-я ас. |
задзілі́нкаеш |
задзілі́нкаеце |
| 3-я ас. |
задзілі́нкае |
задзілі́нкаюць |
| Прошлы час |
| м. |
задзілі́нкаў |
задзілі́нкалі |
| ж. |
задзілі́нкала |
| н. |
задзілі́нкала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
задзілі́нкай |
задзілі́нкайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
задзілі́нкаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
задзіма́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
задзіма́нне |
| Р. |
задзіма́ння |
| Д. |
задзіма́нню |
| В. |
задзіма́нне |
| Т. |
задзіма́ннем |
| М. |
задзіма́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
задзіма́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
задзіма́ецца |
задзіма́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
задзіма́ўся |
задзіма́ліся |
| ж. |
задзіма́лася |
| н. |
задзіма́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
задзіма́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
задзіма́ю |
задзіма́ем |
| 2-я ас. |
задзіма́еш |
задзіма́еце |
| 3-я ас. |
задзіма́е |
задзіма́юць |
| Прошлы час |
| м. |
задзіма́ў |
задзіма́лі |
| ж. |
задзіма́ла |
| н. |
задзіма́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
задзіма́й |
задзіма́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
задзіма́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
задзіно́чанасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
задзіно́чанасць |
| Р. |
задзіно́чанасці |
| Д. |
задзіно́чанасці |
| В. |
задзіно́чанасць |
| Т. |
задзіно́чанасцю |
| М. |
задзіно́чанасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
задзіно́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
задзіно́чанне |
| Р. |
задзіно́чання |
| Д. |
задзіно́чанню |
| В. |
задзіно́чанне |
| Т. |
задзіно́чаннем |
| М. |
задзіно́чанні |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
задзіно́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
задзіно́чаны |
задзіно́чаная |
задзіно́чанае |
задзіно́чаныя |
| Р. |
задзіно́чанага |
задзіно́чанай задзіно́чанае |
задзіно́чанага |
задзіно́чаных |
| Д. |
задзіно́чанаму |
задзіно́чанай |
задзіно́чанаму |
задзіно́чаным |
| В. |
задзіно́чаны (неадуш.) задзіно́чанага (адуш.) |
задзіно́чаную |
задзіно́чанае |
задзіно́чаныя (неадуш.) задзіно́чаных (адуш.) |
| Т. |
задзіно́чаным |
задзіно́чанай задзіно́чанаю |
задзіно́чаным |
задзіно́чанымі |
| М. |
задзіно́чаным |
задзіно́чанай |
задзіно́чаным |
задзіно́чаных |
Крыніцы:
piskunou2012.