дэмеркурызава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дэмеркурызава́ны |
дэмеркурызава́ная |
дэмеркурызава́нае |
дэмеркурызава́ныя |
Р. |
дэмеркурызава́нага |
дэмеркурызава́най дэмеркурызава́нае |
дэмеркурызава́нага |
дэмеркурызава́ных |
Д. |
дэмеркурызава́наму |
дэмеркурызава́най |
дэмеркурызава́наму |
дэмеркурызава́ным |
В. |
дэмеркурызава́ны (неадуш.) дэмеркурызава́нага (адуш.) |
дэмеркурызава́ную |
дэмеркурызава́нае |
дэмеркурызава́ныя (неадуш.) дэмеркурызава́ных (адуш.) |
Т. |
дэмеркурызава́ным |
дэмеркурызава́най дэмеркурызава́наю |
дэмеркурызава́ным |
дэмеркурызава́нымі |
М. |
дэмеркурызава́ным |
дэмеркурызава́най |
дэмеркурызава́ным |
дэмеркурызава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэмеркурызава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
дэмеркурызу́ецца |
дэмеркурызу́юцца |
Прошлы час |
м. |
дэмеркурызава́ўся |
дэмеркурызава́ліся |
ж. |
дэмеркурызава́лася |
н. |
дэмеркурызава́лася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дэмеркурызу́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэмеркурызава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
дэмеркурызу́ецца |
дэмеркурызу́юцца |
Прошлы час |
м. |
дэмеркурызава́ўся |
дэмеркурызава́ліся |
ж. |
дэмеркурызава́лася |
н. |
дэмеркурызава́лася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дэмеркурызава́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэмеркурызава́ць
‘выдаліць (выдаляць) ртуць, каб пазбегнуць атручвання людзей і жывёл’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дэмеркурызу́ю |
дэмеркурызу́ем |
2-я ас. |
дэмеркурызу́еш |
дэмеркурызу́еце |
3-я ас. |
дэмеркурызу́е |
дэмеркурызу́юць |
Прошлы час |
м. |
дэмеркурызава́ў |
дэмеркурызава́лі |
ж. |
дэмеркурызава́ла |
н. |
дэмеркурызава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дэмеркурызу́й |
дэмеркурызу́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дэмеркурызу́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэмеркурызава́ць
‘выдаліць (выдаляць) ртуць, каб пазбегнуць атручвання людзей і жывёл’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дэмеркурызу́ю |
дэмеркурызу́ем |
2-я ас. |
дэмеркурызу́еш |
дэмеркурызу́еце |
3-я ас. |
дэмеркурызу́е |
дэмеркурызу́юць |
Прошлы час |
м. |
дэмеркурызава́ў |
дэмеркурызава́лі |
ж. |
дэмеркурызава́ла |
н. |
дэмеркурызава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дэмеркурызу́й |
дэмеркурызу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дэмеркурызава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэмеркурыза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
дэмеркурыза́цыя |
Р. |
дэмеркурыза́цыі |
Д. |
дэмеркурыза́цыі |
В. |
дэмеркурыза́цыю |
Т. |
дэмеркурыза́цыяй дэмеркурыза́цыяю |
М. |
дэмеркурыза́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэ́мерэдж
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
дэ́мерэдж |
Р. |
дэ́мерэджу |
Д. |
дэ́мерэджу |
В. |
дэ́мерэдж |
Т. |
дэ́мерэджам |
М. |
дэ́мерэджы |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэмікато́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
дэмікато́н |
Р. |
дэмікато́ну |
Д. |
дэмікато́ну |
В. |
дэмікато́н |
Т. |
дэмікато́нам |
М. |
дэмікато́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дэмікато́навы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дэмікато́навы |
дэмікато́навая |
дэмікато́навае |
дэмікато́навыя |
Р. |
дэмікато́навага |
дэмікато́навай дэмікато́навае |
дэмікато́навага |
дэмікато́навых |
Д. |
дэмікато́наваму |
дэмікато́навай |
дэмікато́наваму |
дэмікато́навым |
В. |
дэмікато́навы (неадуш.) дэмікато́навага (адуш.) |
дэмікато́навую |
дэмікато́навае |
дэмікато́навыя (неадуш.) дэмікато́навых (адуш.) |
Т. |
дэмікато́навым |
дэмікато́навай дэмікато́наваю |
дэмікато́навым |
дэмікато́навымі |
М. |
дэмікато́навым |
дэмікато́навай |
дэмікато́навым |
дэмікато́навых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.