даво́страны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
даво́страны |
даво́страная |
даво́странае |
даво́страныя |
Р. |
даво́странага |
даво́странай даво́странае |
даво́странага |
даво́страных |
Д. |
даво́странаму |
даво́странай |
даво́странаму |
даво́страным |
В. |
даво́страны (неадуш.) даво́странага (адуш.) |
даво́страную |
даво́странае |
даво́страныя (неадуш.) даво́страных (адуш.) |
Т. |
даво́страным |
даво́странай даво́странаю |
даво́страным |
даво́странымі |
М. |
даво́страным |
даво́странай |
даво́страным |
даво́страных |
Кароткая форма: даво́страна.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
даво́стрывацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
даво́стрываецца |
даво́стрываюцца |
Прошлы час |
м. |
даво́стрываўся |
даво́стрываліся |
ж. |
даво́стрывалася |
н. |
даво́стрывалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
даво́стрываць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
даво́стрываю |
даво́стрываем |
2-я ас. |
даво́стрываеш |
даво́стрываеце |
3-я ас. |
даво́стрывае |
даво́стрываюць |
Прошлы час |
м. |
даво́стрываў |
даво́стрывалі |
ж. |
даво́стрывала |
н. |
даво́стрывала |
Загадны лад |
2-я ас. |
даво́стрывай |
даво́стрывайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
даво́стрываючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
даву́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
даву́чаны |
даву́чаная |
даву́чанае |
даву́чаныя |
Р. |
даву́чанага |
даву́чанай даву́чанае |
даву́чанага |
даву́чаных |
Д. |
даву́чанаму |
даву́чанай |
даву́чанаму |
даву́чаным |
В. |
даву́чаны (неадуш.) даву́чанага (адуш.) |
даву́чаную |
даву́чанае |
даву́чаныя (неадуш.) даву́чаных (адуш.) |
Т. |
даву́чаным |
даву́чанай даву́чанаю |
даву́чаным |
даву́чанымі |
М. |
даву́чаным |
даву́чанай |
даву́чаным |
даву́чаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
даву́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
даву́чаны |
даву́чаная |
даву́чанае |
даву́чаныя |
Р. |
даву́чанага |
даву́чанай даву́чанае |
даву́чанага |
даву́чаных |
Д. |
даву́чанаму |
даву́чанай |
даву́чанаму |
даву́чаным |
В. |
даву́чаны (неадуш.) даву́чанага (адуш.) |
даву́чаную |
даву́чанае |
даву́чаныя (неадуш.) даву́чаных (адуш.) |
Т. |
даву́чаным |
даву́чанай даву́чанаю |
даву́чаным |
даву́чанымі |
М. |
даву́чаным |
даву́чанай |
даву́чаным |
даву́чаных |
Кароткая форма: даву́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
даву́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
даву́чванне |
Р. |
даву́чвання |
Д. |
даву́чванню |
В. |
даву́чванне |
Т. |
даву́чваннем |
М. |
даву́чванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
даву́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
даву́чваюся |
даву́чваемся |
2-я ас. |
даву́чваешся |
даву́чваецеся |
3-я ас. |
даву́чваецца |
даву́чваюцца |
Прошлы час |
м. |
даву́чваўся |
даву́чваліся |
ж. |
даву́чвалася |
н. |
даву́чвалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
даву́чвайся |
даву́чвайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
даву́чваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
даву́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
даву́чваю |
даву́чваем |
2-я ас. |
даву́чваеш |
даву́чваеце |
3-я ас. |
даву́чвае |
даву́чваюць |
Прошлы час |
м. |
даву́чваў |
даву́чвалі |
ж. |
даву́чвала |
н. |
даву́чвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
даву́чвай |
даву́чвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
даву́чваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
давучы́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
давучу́ся |
даву́чымся |
2-я ас. |
даву́чышся |
даву́чыцеся |
3-я ас. |
даву́чыцца |
даву́чацца |
Прошлы час |
м. |
давучы́ўся |
давучы́ліся |
ж. |
давучы́лася |
н. |
давучы́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
давучы́ся |
давучы́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
давучы́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
давучы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
давучу́ |
даву́чым |
2-я ас. |
даву́чыш |
даву́чыце |
3-я ас. |
даву́чыць |
даву́чаць |
Прошлы час |
м. |
давучы́ў |
давучы́лі |
ж. |
давучы́ла |
н. |
давучы́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
давучы́ |
давучы́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
давучы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.