Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

адшумава́ць

‘скончыць шумаваць, пеніцца’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адшуму́е адшуму́юць
Прошлы час
м. адшумава́ў адшумава́лі
ж. адшумава́ла
н. адшумава́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час адшумава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

адшуме́лы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адшуме́лы адшуме́лая адшуме́лае адшуме́лыя
Р. адшуме́лага адшуме́лай
адшуме́лае
адшуме́лага адшуме́лых
Д. адшуме́ламу адшуме́лай адшуме́ламу адшуме́лым
В. адшуме́лы (неадуш.)
адшуме́лага (адуш.)
адшуме́лую адшуме́лае адшуме́лыя (неадуш.)
адшуме́лых (адуш.)
Т. адшуме́лым адшуме́лай
адшуме́лаю
адшуме́лым адшуме́лымі
М. адшуме́лым адшуме́лай адшуме́лым адшуме́лых

Крыніцы: piskunou2012.

адшуме́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адшумлю́ адшумі́м
2-я ас. адшумі́ш адшуміце́
3-я ас. адшумі́ць адшумя́ць
Прошлы час
м. адшуме́ў адшуме́лі
ж. адшуме́ла
н. адшуме́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час адшуме́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адшу́нуць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адшу́не адшу́нуць
Прошлы час
м. адшу́нуў адшу́нулі
ж. адшу́нула
н. адшу́нула
Дзеепрыслоўе
прош. час адшу́нуўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

адшчабята́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адшчабячу́ адшчабе́чам
2-я ас. адшчабе́чаш адшчабе́чаце
3-я ас. адшчабе́ча адшчабе́чуць
Прошлы час
м. адшчабята́ў адшчабята́лі
ж. адшчабята́ла
н. адшчабята́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час адшчабята́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

адшчапа́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адшчапа́ны адшчапа́ная адшчапа́нае адшчапа́ныя
Р. адшчапа́нага адшчапа́най
адшчапа́нае
адшчапа́нага адшчапа́ных
Д. адшчапа́наму адшчапа́най адшчапа́наму адшчапа́ным
В. адшчапа́ны (неадуш.)
адшчапа́нага (адуш.)
адшчапа́ную адшчапа́нае адшчапа́ныя (неадуш.)
адшчапа́ных (адуш.)
Т. адшчапа́ным адшчапа́най
адшчапа́наю
адшчапа́ным адшчапа́нымі
М. адшчапа́ным адшчапа́най адшчапа́ным адшчапа́ных

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

адшчапа́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адшчапа́ны адшчапа́ная адшчапа́нае адшчапа́ныя
Р. адшчапа́нага адшчапа́най
адшчапа́нае
адшчапа́нага адшчапа́ных
Д. адшчапа́наму адшчапа́най адшчапа́наму адшчапа́ным
В. адшчапа́ны (неадуш.)
адшчапа́нага (адуш.)
адшчапа́ную адшчапа́нае адшчапа́ныя (неадуш.)
адшчапа́ных (адуш.)
Т. адшчапа́ным адшчапа́най
адшчапа́наю
адшчапа́ным адшчапа́нымі
М. адшчапа́ным адшчапа́най адшчапа́ным адшчапа́ных

Кароткая форма: адшчапа́на.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

адшчапа́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адшчапа́ецца адшчапа́юцца
Прошлы час
м. адшчапа́ўся адшчапа́ліся
ж. адшчапа́лася
н. адшчапа́лася

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

адшчапа́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адшчапа́ю адшчапа́ем
2-я ас. адшчапа́еш адшчапа́еце
3-я ас. адшчапа́е адшчапа́юць
Прошлы час
м. адшчапа́ў адшчапа́лі
ж. адшчапа́ла
н. адшчапа́ла
Загадны лад
2-я ас. адшчапа́й адшчапа́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адшчапа́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

адшчапе́нец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адшчапе́нец адшчапе́нцы
Р. адшчапе́нца адшчапе́нцаў
Д. адшчапе́нцу адшчапе́нцам
В. адшчапе́нца адшчапе́нцаў
Т. адшчапе́нцам адшчапе́нцамі
М. адшчапе́нцу адшчапе́нцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.