адшуме́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адшумлю́ адшумі́м
2-я ас. адшумі́ш адшуміце́
3-я ас. адшумі́ць адшумя́ць
Прошлы час
м. адшуме́ў адшуме́лі
ж. адшуме́ла
н. адшуме́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час адшуме́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)