адшумава́ць

‘скончыць шумаваць, пеніцца’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адшуму́е адшуму́юць
Прошлы час
м. адшумава́ў адшумава́лі
ж. адшумава́ла
н. адшумава́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час адшумава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)