абесчалаве́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абесчалаве́чаны |
абесчалаве́чаная |
абесчалаве́чанае |
абесчалаве́чаныя |
| Р. |
абесчалаве́чанага |
абесчалаве́чанай абесчалаве́чанае |
абесчалаве́чанага |
абесчалаве́чаных |
| Д. |
абесчалаве́чанаму |
абесчалаве́чанай |
абесчалаве́чанаму |
абесчалаве́чаным |
| В. |
абесчалаве́чаны (неадуш.) абесчалаве́чанага (адуш.) |
абесчалаве́чаную |
абесчалаве́чанае |
абесчалаве́чаныя (неадуш.) абесчалаве́чаных (адуш.) |
| Т. |
абесчалаве́чаным |
абесчалаве́чанай абесчалаве́чанаю |
абесчалаве́чаным |
абесчалаве́чанымі |
| М. |
абесчалаве́чаным |
абесчалаве́чанай |
абесчалаве́чаным |
абесчалаве́чаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
абесчалаве́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абесчалаве́чванне |
| Р. |
абесчалаве́чвання |
| Д. |
абесчалаве́чванню |
| В. |
абесчалаве́чванне |
| Т. |
абесчалаве́чваннем |
| М. |
абесчалаве́чванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
абесчалаве́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абесчалаве́чваюся |
абесчалаве́чваемся |
| 2-я ас. |
абесчалаве́чваешся |
абесчалаве́чваецеся |
| 3-я ас. |
абесчалаве́чваецца |
абесчалаве́чваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
абесчалаве́чваўся |
абесчалаве́чваліся |
| ж. |
абесчалаве́чвалася |
| н. |
абесчалаве́чвалася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абесчалаве́чваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
абесчалаве́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абесчалаве́чваю |
абесчалаве́чваем |
| 2-я ас. |
абесчалаве́чваеш |
абесчалаве́чваеце |
| 3-я ас. |
абесчалаве́чвае |
абесчалаве́чваюць |
| Прошлы час |
| м. |
абесчалаве́чваў |
абесчалаве́чвалі |
| ж. |
абесчалаве́чвала |
| н. |
абесчалаве́чвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абесчалаве́чвай |
абесчалаве́чвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абесчалаве́чваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абесчалаве́чыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абесчалаве́чуся |
абесчалаве́чымся |
| 2-я ас. |
абесчалаве́чышся |
абесчалаве́чыцеся |
| 3-я ас. |
абесчалаве́чыцца |
абесчалаве́чацца |
| Прошлы час |
| м. |
абесчалаве́чыўся |
абесчалаве́чыліся |
| ж. |
абесчалаве́чылася |
| н. |
абесчалаве́чылася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абесчалаве́чся |
абесчалаве́чцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абесчалаве́чыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
абесчалаве́чыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абесчалаве́чу |
абесчалаве́чым |
| 2-я ас. |
абесчалаве́чыш |
абесчалаве́чыце |
| 3-я ас. |
абесчалаве́чыць |
абесчалаве́чаць |
| Прошлы час |
| м. |
абесчалаве́чыў |
абесчалаве́чылі |
| ж. |
абесчалаве́чыла |
| н. |
абесчалаве́чыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абесчалаве́ч |
абесчалаве́чце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абесчалаве́чыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абетава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| ж. |
- |
| Н. |
абетава́ная |
абетава́ныя |
| Р. |
абетава́най абетава́нае |
абетава́ных |
| Д. |
абетава́най |
абетава́ным |
| В. |
абетава́ную |
абетава́ныя (неадуш.) абетава́ных (адуш.) |
| Т. |
абетава́най абетава́наю |
абетава́нымі |
| М. |
абетава́най |
абетава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009.
абе́тка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абе́тка |
абе́ткі |
| Р. |
абе́ткі |
абе́так |
| Д. |
абе́тцы |
абе́ткам |
| В. |
абе́тку |
абе́ткі |
| Т. |
абе́ткай абе́ткаю |
абе́ткамі |
| М. |
абе́тцы |
абе́тках |
Крыніцы:
piskunou2012.