абесчалаве́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| абесчалаве́чванне | |
| абесчалаве́чвання | |
| абесчалаве́чванню | |
| абесчалаве́чванне | |
| абесчалаве́чваннем | |
| абесчалаве́чванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)