абе́тка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| абе́тка | абе́ткі | |
| абе́ткі | абе́так | |
| абе́тцы | абе́ткам | |
| абе́тку | абе́ткі | |
| абе́ткай абе́ткаю |
абе́ткамі | |
| абе́тцы | абе́тках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)