самапацве́льванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
самапацве́льванне |
самапацве́льванні |
| Р. |
самапацве́львання |
самапацве́льванняў |
| Д. |
самапацве́льванню |
самапацве́льванням |
| В. |
самапацве́льванне |
самапацве́льванні |
| Т. |
самапацве́льваннем |
самапацве́льваннямі |
| М. |
самапацве́льванні |
самапацве́льваннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
самапацясне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
самапацясне́нне |
| Р. |
самапацясне́ння |
| Д. |
самапацясне́нню |
| В. |
самапацясне́нне |
| Т. |
самапацясне́ннем |
| М. |
самапацясне́нні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
самапацясні́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
самапацясню́ся |
самапацясні́мся |
| 2-я ас. |
самапацясні́шся |
самапацясніце́ся |
| 3-я ас. |
самапацясні́цца |
самапацясня́цца |
| Прошлы час |
| м. |
самапацясні́ўся |
самапацясні́ліся |
| ж. |
самапацясні́лася |
| н. |
самапацясні́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
самапацясні́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
самапацясня́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
самапацясня́юся |
самапацясня́емся |
| 2-я ас. |
самапацясня́ешся |
самапацясня́ецеся |
| 3-я ас. |
самапацясня́ецца |
самапацясня́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
самапацясня́ўся |
самапацясня́ліся |
| ж. |
самапацясня́лася |
| н. |
самапацясня́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
самапацясня́йся |
самапацясня́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
самапацясня́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
самапачува́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
самапачува́нне |
| Р. |
самапачува́ння |
| Д. |
самапачува́нню |
| В. |
самапачува́нне |
| Т. |
самапачува́ннем |
| М. |
самапачува́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
самапаша́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
самапаша́на |
| Р. |
самапаша́ны |
| Д. |
самапаша́не |
| В. |
самапаша́ну |
| Т. |
самапаша́най самапаша́наю |
| М. |
самапаша́не |
Крыніцы:
piskunou2012.
самапераадо́ленне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
самапераадо́ленне |
самапераадо́ленні |
| Р. |
самапераадо́лення |
самапераадо́ленняў |
| Д. |
самапераадо́ленню |
самапераадо́ленням |
| В. |
самапераадо́ленне |
самапераадо́ленні |
| Т. |
самапераадо́леннем |
самапераадо́леннямі |
| М. |
самапераадо́ленні |
самапераадо́леннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
самаперава́рванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
самаперава́рванне |
| Р. |
самаперава́рвання |
| Д. |
самаперава́рванню |
| В. |
самаперава́рванне |
| Т. |
самаперава́рваннем |
| М. |
самаперава́рванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
самаперакана́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
самаперакана́нне |
самаперакана́нні |
| Р. |
самаперакана́ння |
самаперакана́нняў |
| Д. |
самаперакана́нню |
самаперакана́нням |
| В. |
самаперакана́нне |
самаперакана́нні |
| Т. |
самаперакана́ннем |
самаперакана́ннямі |
| М. |
самаперакана́нні |
самаперакана́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
самапераку́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
самапераку́льны |
самапераку́льная |
самапераку́льнае |
самапераку́льныя |
| Р. |
самапераку́льнага |
самапераку́льнай самапераку́льнае |
самапераку́льнага |
самапераку́льных |
| Д. |
самапераку́льнаму |
самапераку́льнай |
самапераку́льнаму |
самапераку́льным |
| В. |
самапераку́льны (неадуш.) самапераку́льнага (адуш.) |
самапераку́льную |
самапераку́льнае |
самапераку́льныя (неадуш.) самапераку́льных (адуш.) |
| Т. |
самапераку́льным |
самапераку́льнай самапераку́льнаю |
самапераку́льным |
самапераку́льнымі |
| М. |
самапераку́льным |
самапераку́льнай |
самапераку́льным |
самапераку́льных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.