самапераадо́ленне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самапераадо́ленне | самапераадо́ленні | |
| самапераадо́лення | самапераадо́ленняў | |
| самапераадо́ленню | самапераадо́ленням | |
| самапераадо́ленне | самапераадо́ленні | |
| самапераадо́леннем | самапераадо́леннямі | |
| самапераадо́ленні | самапераадо́леннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)