самаперакана́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. самаперакана́нне самаперакана́нні
Р. самаперакана́ння самаперакана́нняў
Д. самаперакана́нню самаперакана́нням
В. самаперакана́нне самаперакана́нні
Т. самаперакана́ннем самаперакана́ннямі
М. самаперакана́нні самаперакана́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)