самапацясне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самапацясне́нне | |
| самапацясне́ння | |
| самапацясне́нню | |
| самапацясне́нне | |
| самапацясне́ннем | |
| самапацясне́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)